Η χιονάνθρωπος και το αγόρι!
Και ήταν κι ένα αγόρι
Της έστελνε τον ήλιο του
κι αυτή το ξεροβόρι…
την πρόσεχε τη φρόντιζε
μην τύχει και του λιώσει
μα αυτή δεν είχε τίποτα
τίποτα να του δώσει…
της έστελνε ζεστή πνοή
λίγο να μαλακώσει
μ αυτή είχε σκληρή καρδιά
και δεν τον είχε νοιώσει …
βλέπεις αυτή φοβότανε
μην της χαλάσει η όψη
και την αγάπη απ την καρδιά
για πάντα είχε κόψει …
εκείνος έκανε όνειρα
μα εκείνη είχε χιόνια
κι έτσι περνούσανε γοργά
οι μήνες και τα χρόνια …
φοβόταν η χιονάνθρωπος
μη λιώσει μη χαλάσει
μα το ταξίδι της ζωής
για πάντα είχε χάσει …
δεν ήθελε ούτε μια στιγμή
να πει ούτε μια λέξη
μα την καρδιά του αγοριού
για πάντα θα χει κλέψει…
τ αγόρι τότε σκέφτηκε
να την ταΐζει χιόνι
να είναι μόνη κι έρημη
στο δασός να κρυώνει
Ίσως αυτό της άξιζε
Δεν ξέρω αν είναι λάθος
Μα θέλει δύναμη πολύ
Να σβήσει τέτοιο πάθος …
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου