Και αυτή την Κυριακή ήμασταν εκεί!! αναζητούμε χορηγό για να μας στείλει στο βόρειο πόλο......

για φιλανθρωπικό σκοπό.....

για να κολυμπήσουμε στη πισίνα του Άη Βασίλη... ΚΑΛΕΣ ΓΙΟΡΤΕΣ ΣΕ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΕΧΘΡΟΥΣ........

Προσεχώς ράμματα για την γούνα σας....κυρία Ρένα Ασημακοπούλου....

διαβάστε τι ανακοίνωσε..... (περιμεναμε στωικα, πολύ καιρό για να μας δωθεί η ευκαιρία)!!!!! ..........άντρες γυμνοί στην παραλία: η επόμενη ανάρτησή μας, θα είναι αφιερωμένη σ` Εσάς!!!!

"Εμείς οι δικαστές οφείλουμε..."

Παρέμβαση στο θέμα των κινητοποιήσεων των δικαστών και εισαγγελέων πραγματοποίησε η πρόεδρος του Αρείου Πάγου Ρένα Ασημακοπούλου, καλώντας τους συναδέλφους της να αναρωτηθούν «που θα οδηγήσει η στάση τους», ενώ την ίδια στιγμή τα μέλη του Νομικού Συμβουλίου του Κράτους παρέτειναν μέχρι 12 Οκτωβρίου 2012, τις κινητοποιήσεις τους ενόψει των αναμενόμενων νέων μειώσεων στις αποδοχές τους.

Ειδικότερα η πρόεδρος του Αρείου Πάγου διαβίβασε στους προϊσταμένους των Εφετείων και Πρωτοδικείων της χώρας (με εντολή να ενημερωθούν όλοι οι δικαστές) έγγραφο στο οποίο αναφέρει:

«Πάνω από τους ανθρώπινους νόμους ενυπάρχει η "Θεία Δίκη" ή "Ευρυδίκη", η οποία λειτουργεί με δύο υπέρτατους Νόμους: α) Με το νόμο της αγάπης προς τον συνάνθρωπο και β) Με το Νόμο της Σύνθεσης.

Όπως επισημαίνει ο Δάντης στη "Θεία Κωμωδία": "Η Αγάπη κινεί τον Ήλιο και όλα τα Άστρα". Αγάπη όμως προς τον συνάνθρωπο σημαίνει Αυτοθυσία.

Γιατί βιώνουμε την Αγάπη στο βαθμό που μπορούμε να Αυτοθυσιαστούμε.

Χωρίς το Νόμο της Σύνθεσης η Απο-σύνθεση είναι βεβαία.

Ποιος μπορεί να θέλει την Απο-σύνθεση της κοινωνικής δομής;

Εμείς οι Δικαστές οφείλουμε να μην είμαστε "επιμηθείς", αλλά να προβλέπουμε από την αρχή το τέλος οποιασδήποτε πράξεώς μας.

Συνεπώς σας ερωτώ: Πού θα οδηγήσει η "στάση" σας;

Επιλέξαμε, φρονώ όλοι το δικαστικό λειτούργημα όχι με οικονομικά κριτήρια, αλλά με ποιοτικά, ψυχικά και πνευματικά.

Καλούμεθα όλοι: Να το αποδείξουμε "έργω" ».

Παράλληλα η Ένωση Εισαγγελέων Ελλάδος (ΕΕΕ) συμπορευόμενη με την Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων, σε σχετική ανακοίνωσή της, απαντά στον προϊστάμενο της επιθεώρησης των δικαστηρίων ο οποίος ζήτησε την παροχή πληροφοριών για τις υποθέσεις που αναβλήθηκαν λόγω της συμμετοχής των δικαστών και εισαγγελέων στις διακοπές των συνεδριάσεων.

Η Ε.Ε.Ε., σε ανακοίνωση της, υπογραμμίζει: «Δε νοείται νομικά αλλά και ουσιαστικά, να αποδοθούν ευθύνες στο σύνολο σχεδόν των Ελλήνων εισαγγελέων για την συμμετοχή τους στις δράσεις της συνταγματικά κατοχυρωμένης Ένωσης Εισαγγελέων Ελλάδος, στις οποίες, ως μέλη της, έχουμε δικαίωμα αλλά και υποχρέωση».

 πηγη:http://www.enikos.gr/

αλλοίμονο στους μη έχοντες χρήμα και μη κατέχοντες θώκους.

Fatman and the Mal

[fatους allους]

Αποτελεί πασίδηλον, όπως λέμε εμείς οι νομικοί, κάθε πραγματικό περιστατικό μη χρήζον αποδείξεως, επειδή είναι γνωστό σε όλον τον κόσμο. Είναι γνωστό π.χ. τοις πάσι ότι η Θεσσαλονίκη δεν διαθέτει metro, άρα τούτο είναι πασίδηλον. Εκείνο που δεν είναι γνωστό τοις πάσι και απαιτεί απόδειξη είναι το για πόσα χρόνια ακόμη δεν θα διαθέτει metro. Εξ ίσου πασίδηλον είναι το ..
γεγονός ότι τα Πολεοδομικά Γραφεία αποτελούν μακράν τις μεγαλύτερες εστίες διαφθοράς, αν και αυτό χρήζει αποδείξεως, επειδή δεν είναι δημοσίως πανθομολογούμενον [ενδεικτικώς http://www.europeanbusiness.gr/page.asp?pid=745]. Πασίδηλον, όμως, είναι και το γεγονός ότι ψηφίζονται νόμοι παντελώς ανήθικοι ή ευθέως αντισυνταγματικοί.

Έτσι, λοιπόν, μία οικοδομική άδεια μπορεί να εκδοθεί κατά παράβαση του νόμου ή να είναι σύμφωνη με τον νόμο, αλλά ο νόμος να αντίκειται στο Σύνταγμα. Έτσι, τίθεται το ερώτημα, εάν ο πολίτης δικαιούται να ζητήσει τη δικαστική ακύρωση της σύμφωνης με τον νόμο οικοδομικής άδειας προσβάλλοντας ευθέως ως αντισυνταγματικό τον νόμο, στον οποίον αυτή στηρίζεται, ή περιορίζεται το δικαίωμά του στην επιδίωξη ακύρωσης μίας οικοδομικής άδειας μόνον, όταν αυτή είναι αντίθετη προς τον συνταγματικό ή αντισυνταγματικό νόμο.

Στο ενδιαφέρον αυτό ζήτημα κλήθηκε να δώσει απάντηση το Συμβούλιο της Επικρατείας, ήτοι το ανώτατο διοικητικό δικαστήριο της χώρας, κατόπιν προσφυγής πολιτών, οι οποίοι προσέβαλαν τον νόμο, επί τη βάσει του οποίου κτίσθηκε ο κτηριακός κολοσσός που φέρει τον τίτλο «The Mall Athens» και αποκαλείται από τους πολέμιους της κατασκευής του ως «το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης». Ο νόμος [3207/2003] ψηφίσθηκε επί υπουργού Πολιτισμού Μπαίνει Βγαίνει και προέβλεπε ειδικές πολεοδομικές ρυθμίσεις για την περιοχή, όπου ανεγέρθηκε το συγκρότημα, κατά τρόπο που δεν απαιτείτο στην ουσία, αλλά μόνον τύποις, οικοδομική άδεια, αφού ο ίδιος ο νόμος αποτελούσε τέτοια άδεια. Το σχήμα αυτό είχε χρησιμοποιήσει το ΠΑΣΟΚ και το 1982 για τα τρία μεγάλα πανεπιστημιακά νοσοκομεία [Ιωάννινα, Πάτρα. Ηράκλειο], αλλά τότε εδικαιολογείτο, διότι έπρεπε να παρακαμφθούν οι γραφειοκρατικές αγκυλώσεις των πολεοδομικών υπηρεσιών. Σημειώνεται ότι ο νόμος

αυτός είναι ο τελευταίος του πλέγματος fast track διαδικασιών για τα τη μεγάλη ολυμπιακή αρπαχτή. Διέθετε, λοιπόν, έκτοτε το ΠΑΣΟΚ την τεχνογνωσία fast track, την οποίαν οι χαχόλοι νόμισαν πως λάνσαρε ο τεράστιος υπουργός Παμπούκης.

Το ΣτΕ, λοιπόν, επελήφθη της προσφυγής κατά του εν λόγω νόμου, με βάση τον οποίο ανεγέρθηκε το Mall, και με επταμελή σύνθεση συνεδρίασε την 03.05.2006. Μετά από δύο χρόνια [μόνον] εξέδωσε την απόφαση 391/2008, με την οποία παρέπεμψε το θέμα λόγω της σπουδαιότητός του στην Ολομέλεια του δικαστηρίου.

Στην 7μελή σύνθεση μετείχε ο τότε [2006] Αντιπρόεδρος κ. Μενουδάκος, ο οποίος είναι σήμερα Πρόεδρος του ΣτΕ και είχε ταχθεί με άλλους δύο συμβούλους υπέρ της δυνατότητος του πολίτη να ζητεί την ακύρωση και νόμου και όχι μόνον ατομικής διοικητικής πράξης εκδοθείσης βάσει κάποιου νόμου. Στη σύνθεση μετείχε τότε [2006] ως απλός σύμβουλος ο μετέπειτα Πρόεδρος του ΣτΕ και πολύ μετέπειτα πρωθυπουργός κ. Πικραμμένος, πράγμα το οποίο σημαίνει ότι το 2006 ήταν υψηλότερα στην ιεραρχία ο κ. Μενουδάκος. Ακολούθως ο κ. Πικραμμένος προήχθη σε Αντιπρόεδρο το 2007, άρα κατ’ αρχαιότητα επόμενος του κ. Μενουδάκου, για να επιλεγεί για Πρόεδρος του ΣτΕ τον Ιούλιο του 2009. Άρα, όταν επελέγη ο κ. Πικραμμένος για Πρόεδρος ασφαλώς και υποσκέλισε τον αρχαιότερο αυτού Αντιπρόεδρο κ. Μενουδάκο. Με ποια κριτήρια; Ίσως αυτή την αδικία να αποκατέστησε η σημερινή κυβέρνηση προάγοντας - με εισήγηση του Υπουργού Δικαιοσύνης κ. Ρουπακιώτη ή Παπαφίγκου - τον κ. Μενουδάκο σε Πρόεδρο του ΣτΕ. Αν, δηλαδή είχε προαχθεί το 2009 σε Πρόεδρο ο κ. Μενουδάκος, αυτόν θα είχαμε ως πρωθυπουργό για τις εκλογές της 17.06.2012. Τι σού είναι η «τύχη» λοιπόν;

Διαβάζοντας την απόφαση 391/2008, τώρα, παρατηρούμε ότι ο κ. Πικραμμένος [ήδη Αντιπρόεδρος από το 2007, αλλά απλός σύμβουλος όταν συζητήθηκε η υπόθεση το 2006] έριξε τη μπάλα στην κερκίδα τασσόμενος υπέρ της άποψης ότι πρέπει να απευθυνθεί προδικαστικό ερώτημα στο Δικαστήριο των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων για την ερμηνεία διατάξεων Οδηγιών περί προστασίας του περιβάλλοντος, όπερ σημαίνει καθυστέρηση πολλών ετών. Δεν του έγινε η χάρη και η υπόθεση οδηγήθηκε στην Ολομέλεια.

[ΣΗΜ: υπενθυμίζεται ότι ο κ. Πικραμμένος υπήρξε νομικός σύμβουλος του πρωθυπουργού Κ. Μητσοτάκη την περίοδο της αλήστου μνήμης πρωθυπουργίας του τελευταίου [1990-1993], στη διάρκεια της οποίας συνεχίσθηκε αμείωτο το μη ολυμπιακό άθλημα της αρπαχτής].

Ο εισηγητής της Ολομέλειας κ. Ρόζος είχε ταχθεί υπέρ της άποψης ου κ. Μενουδάκου, ήτοι ότι μπορεί να προσβληθεί νόμος ως ευθέως αντισυνταγματικός και ότι στη συγκεκριμένη περίπτωση είναι αντισυνταγματικός ο νόμος 3207/2003, με βάση τον οποίο εξεδόθη η οικοδομική άδεια του The Mall Athens. Αντιληπτόν γίνεται πάραυτα ότι αν η θέση του γινόταν δεκτή από την Ολομέλεια, το μεγαλύτερο αυθαίρετο της Ευρώπης θα έπρεπε να κατεδαφισθεί. Προσέξτε τη διατύπωσή μου: «θα έπρεπε» όχι «θα κατεδαφιζόταν». Όμως, Πρόεδρος του ΣτΕ είναι ο κ. Πικραμμένος, όταν η υπόθεση συζητείται στην Ολομέλεια την 05.03.2010. Και τότε, αποφασίζει η Ολομέλεια να αναμείνει την έκδοση αποφάσεως του Δικαστηρίου των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων επί ομοίας υποθέσεως, η οποία είχεν αχθεί προς κρίση ενώπιόν του το 2009 κατόπιν προδικαστικού ερωτήματος του .Βελγικού Συμβουλίου της Επικρατείας. Έτσι, η άποψη Πικραμμένου γίνεται αποδεκτή, αλλά με διαφορετικό σκεπτικό. Αντί να απευθύνει το ΣτΕ ερώτημα στο ευρωπαϊκό δικαστήριο, αποφαίνεται ότι θα πρέπει να αναμείνει την απόφαση του ευρωπαϊκού δικαστηρίου επί ομοίου προδικαστικού ερωτήματος που είχεν απευθύνει ισότιμο δικαστήριο άλλου κράτους-μέλους. Ο στόχος είχε επιτευχθεί. Η μπάλλα εκτός γηπέδου

Ίσως αντείπει τις ότι οι σκέψεις αυτές είναι συνωμοσιολογικές. Όμως, μετά από πολλά χρόνια στο κουρμπέτι, κάτι μπορούμε να καταλαβαίνουμε και εμείς διαβάζοντας πίσω από τις γραμμές τού σκεπτικού δικαστικών αποφάσεων. Άλλωστε, όταν ο Fatman κατηγορεί τη Δικαιοσύνη και δη τον Εισαγγελέα Πεπόνη για επικοινωνιακή τακτική [«είπε ο γάιδαρος τον πετεινό κεφάλα»], επειδή ο τελευταίος έστειλε μία υπόθεση στη Βουλή, καθ’ α όφειλε με βάση το κατάπτυστο άρθρο 86 του Συντάγματος που του δένει τα χέρια, τί άλλο μπορώ να σκεφτώ εγώ που βλέπω να επαινείται η Δικαιοσύνη, όταν οι αποφάσεις της ευνοούν μία πολιτική παράταξη ή ένα πάμπλουτο Έλληνα, όπως είναι ο κ. Λάτσης, αλλά να κατακρίνεται με σφοδρότητα και απαξιωτικούς όρους, όταν οι αποφάσεις της δεν βολεύουν την ίδια παράταξη και τους κολλητούς της; Σιγά ρε Fatman μην είχε ανάγκη ο Πεπόνης από επικοινωνιακά τερτίπια. Ή μήπως η βεντέτα του κώματός σου έχει αρχίσει από την υπόθεση των 81 πνιγμένων του «Σάμινα», τότε που ο Εισαγγελέας Πειραιώς Πεπόνης - ο ίδιος, δεν πρόκειται για συνωνυμία - είχε δείξει με το πόρισμά του ευθύνες των συντρόφων σου Παπουτσή-Σουμάκη [πού νάναι άραγε αυτά τα καλόπαιδα;]!

Ηθικόν δίδαγμα: αλλοίμονο στους μη έχοντες χρήμα και μη κατέχοντες θώκους.

Σωτήριος Καλαμίτσης

πηγη: http://taxalia.blogspot.com/

Αεροπορία - Η εποχή των πρωτοπόρων 1908-1913 – Βαλκανικοί Πόλεμοι

Στις αρχές του αιώνα, και πιο συγκεκριμένα από το 1908 και μετά, η Ελλάδα ήταν έτοιμη να δεχτεί και να αξιοποιήσει την πρόοδο στον τομέα της αεροπλοίας που είχε ήδη γίνει σε άλλα Ευρωπαϊκά κράτη. Η κυβερνητική μέριμνα συνετέλεσε στο να προέλθει από τις τάξεις του στρατού μια ομάδα ικανών αεροπόρων που επέβαλαν την αεροπορία ως όπλο, ενώ η ανάπτυξη του νέου όπλου στους Βαλκανικούς με την παράλληλη αξιοθαύμαστη επίδοση των πρώτων Ελλήνων αεροπόρων προκάλεσε τη θετική αντιμετώπιση του λαού. Οι πρώτες προσπάθειες πτήσης έγιναν από το Λεωνίδα Αρνιώτη, θεατρικό επιχειρηματία, γνωστό για την εκκεντρικότητα του χαρακτήρα του, ο οποίος με το αεροπλάνο του τύπου Bleriot, 30 HP, προσπάθησε να απογειωθεί, την άνοιξη του 1908, αρχικά από την περιοχή του Τατοίου και στη συνέχεια από άλλες περιοχές, χωρίς όμως επιτυχία. Έφτασε σε ύψος δέκα μέτρων και στη συνέχεια κατέπεσε, με συνέπεια το αεροσκάφος να υποστεί σοβαρές ζημιές. Τελικά μετά από συνεχείς αποτυχίες ο Αρνιώτης εγκατέλειψε την προσπάθεια του, η οποία όμως αποτελεί την πρώτη εμφάνιση αεροπλάνου και την πρώτη προσπάθεια πτήσεως στην Ελλάδα.                                                                                                                                                                      

                                                                                                                                                                Τον επόμενο χρόνο ο Ρώσος αεροπόρος Ουτόσκιν ήταν ο πρώτος αεροπόρος που πέταξε στην Ελλάδα, με το αεροπλάνο του τύπου Farman, 50 ίππων. Απογειώθηκε από το Παλαιό Φάληρο και πέταξε για δέκα λεπτά πάνω από την περιοχή προκαλώντας τα βλέμματα θαυμασμού των θεατών. Ο Ουτόσκιν έκανε και δεύτερη πτήση με συνεπιβάτη τον έλληνα οπλαρχηγό Κων. Μάνο, αντί χρηματικής αμοιβής, ο οποίος αποτέλεσε τον πρώτο Έλληνα επιβάτη αεροπλάνου.
Στα τέλη Ιανουαρίου 1912 έφτασε στην Αθήνα με το αεροπλάνο του τύπου Nieuport, 50 ίππων, ο Εμμ. Αργυρόπουλος, έχοντας παρακολουθήσει μαθήματα αεροπλοίας στη Γαλλία. Στις 8 Φεβρουαρίου 1912 απογειώθηκε από την περιοχή του Ρούφ το πρώτο ελληνικό αεροπλάνο με οδηγό τον πρώτο Έλληνα αεροπόρο, μπροστά σε πλήθος κόσμου, παρουσία του βασιλιά Γεωργίου του Α’ και του πρωθυπουργού Ελ. Βενιζέλου. Στη συνέχεια ο Αργυρόπουλος πέταξε με συνεπιβάτη το Βενιζέλο, γεγονός που είχε τεράστια απήχηση στις ψυχές των Ελλήνων και προκάλεσε τα ενθουσιώδη σχόλια του Τύπου. Ακολούθησε η βάπτιση του αεροπλάνου από το Βενιζέλο και νέα πτήση του Αργυρόπουλου τέσσερις μέρες αργότερα (12-2-1912) από το Ζωολογικό κήπο του Π. Φαλήρου. Ο δεύτερος Έλληνας ιδιώτης που πέταξε πάνω από την Αθήνα ήταν ο Αλ. Καραμανλάκης με αεροσκάφος Bleriot, 50 ίππων, στις 17-7-1912. Στις 19-8-1912 απογειώθηκε από το Ζωολογικό κήπο του Π. Φαλήρου και πέταξε πάνω από τη Βουλιαγμένη, τον Πειραιά, το Τατόι και την Αίγινα, φτάνοντας σε πρωτοφανή ύψη για την εποχή (3.050μ). Βασική φιλοδοξία του Καραμανλάκη ήταν όμως να πετάξει πάνω από την ιδιαίτερη πατρίδα του, το Ρίο. Στις 29-8-1912 απογειώθηκε από το Π. Φάληρο με κατεύθυνση προς το Ρίο, όμως το αεροπλάνο του κατέπεσε στη θαλάσσια περιοχή του χωριού Λυγιά, προκαλώντας το θάνατό του από πνιγμό. Ο Καραμανλάκης αποτελεί τον πρώτο Έλληνα νεκρό στο βωμό της Αεροπορικής ιδέας. Παράλληλα με τους ιδιώτες αεροπόρους ο Στρατός στα τέλη του 1911 απέστειλε στη Γαλλία, στην αεροπορική σχολή του Henry Farman, για εκπαίδευση αεροπόρου τρεις αξιωματικούς (Καμπέρο, Μουτούση, Αδαμίδη), τους οποίους ακολούθησαν άλλοι τρεις στις αρχές του 1912 (Παπαλουκάς, Δράκος, Νοταράς). Την άνοιξη του 1912 ο Καμπέρος επέστρεψε στην Ελλάδα για να λάβει μέρος σε στρατιωτικά γυμνάσια, έχοντας ολοκληρώσει τον πρώτο κύκλο σπουδών. Μαζί του ήρθαν στην Ελλάδα (διαλυμένα σε κιβώτια) και τα δύο πρώτα Henry Farman που είχαν παραγγελθεί στη Γαλλία, τα οποία συναρμολογήθηκαν σε χώρο στο Π. Φάληρο από τον ίδιο τον Καμπέρο και το Γάλλο Αρχιμηχανικό Σοβώ. Στις 13 Μαίου 1912 ο Καμπέρος πέταξε για πρώτη φορά από την περιοχή του Π. Φαλήρου (πρώτος στρατιωτικός αεροπόρος και πρώτη πτήση στρατιωτικού αεροπλάνου στην Ελλάδα), με πλήθος κόσμου να τον παρακολουθεί ζητωκραυγάζοντας. Τις επόμενες μέρες (14 με 19 Μαίου 1912) συμμετείχε σε στρατιωτικά γυμνάσια με συνεχείς πτήσεις, προκαλώντας τον ενθουσιασμό του πλήθους και της στρατιωτικής και πολιτικής ηγεσίας, εκτελώντας θεαματικούς ελιγμούς και αποστολές κατοπτεύσεως των «εχθρικών στρατευμάτων» . Στις 27 Μαίου 1912 ο πρωθυπουργός Ελ. Βενιζέλος βάπτισε τα πρώτα τέσσερα στρατιωτικά αεροπλάνα στην περιοχή του Π. Φαλήρου (γενέθλια μέρα της ελληνικής πολεμικής αεροπορίας), μέσα σε κλίμα εθνικού ενθουσιασμού.
Παράλληλα γεννήθηκε η ιδέα της δημιουργίας Αεροπορίας Ναυτικής Συνεργασίας. Με επιμονή του Καμπέρου το Υπουργείο Στρατιωτικών έδωσε την άδεια να μετατραπεί το πρώτο στρατιωτικό αεροπλάνο σε υδροπλάνο. Η μετατροπή έγινε από τον ίδιο τον Καμπέρο με τη βοήθεια ανδρών του Μηχανικού και την επίβλεψη του Γάλλου αερομηχανικού Σοβώ. Στις 22 Ιουνίου 1912 το διασκευασμένο Henry Farman πραγματοποίησε την πρώτη του πτήση από τον όρμο του Π. Φαλήρου. Ακολούθησαν και άλλες την ίδια μέρα, σε μία εκ των οποίων ο Καμπέρος είχε συνεπιβάτη το Νομάρχη Αθηνών Δάσιο. Τις επόμενες μέρες (24 και 25 Ιουνίου 1912) ο Καμπέρος εκτέλεσε πτήση από το Φάληρο στην Ύδρα και πίσω συνοδεία του αντιτορπιλικού Νίκη. Στο ταξίδι της επιστροφής έσπασε το παγκόσμιο ρεκόρ ταχύτητας υδροπλάνου με μέση ταχύτητα 110 χιλ. την ώρα. Με τις πρώτες πτήσεις του Αργυρόπουλου και του Καμπέρου την άνοιξη του 1912 ο Βενιζέλος ήταν πεπεισμένος ότι το αεροπλάνο μπορούσε να εξελιχθεί σε αξιόλογο πολεμικό μέσο και ειδικότερα όπλο των αδυνάτων. Η προσπάθεια οργάνωσης των αεροπορικών δυνάμεων της χώρας όμως διακόπηκε από την είσοδο της Ελλάδας στους Βαλκανικούς Πολέμους. Λίγες μέρες πριν την έναρξη του Α’ Βαλκανικού Πολέμου τέσσερα ελληνικά αεροπλάνα τύπου Henry Farman εγκαταστάθηκαν σε έναν αγρό κοντά στη Λάρισα με αποστολή να παρέχουν πληροφορίες στο Ελληνικό Γενικό Στρατηγείο που είχε αναπτυχθεί στην ίδια περιοχή. Η μικρή αυτή αεροπορική δύναμη διέθετε τέσσερις πιλότους, ένα Γάλλο αρχιμηχανικό και μερικούς στρατιώτες-τεχνίτες που χρησίμευαν και σαν φρουρά του αεροδρομίου. Οι τέσσερις πιλότοι, οι οποίοι ανακλήθηκαν από τη Γαλλία όπου εκπαιδεύονταν για να επανδρώσουν το νεοσύστατο Λόχο Αεροπορίας, ήταν ο υπολοχαγός πυροβολικού Δημ. Καμπέρος, δκτής του τμήματος, ο υπολοχαγός μηχανικού Μιχ. Μουτούσης και οι ανθυπίλαρχοι Πανούτσος Νοταράς και Χρήστος Αδαμίδης, όλοι διπλωματούχοι πιλότοι. Παράλληλα άρχισαν να κατασκευάζονται υπό την εποπτεία του Καμπέρου, στο εργοστάσιο Μαλτσινιώτη στην Αθήνα, βόμβες για τις ανάγκες του Λόχου.
Τα αεροπλάνα Farman, χωρίς άτρακτο και με τον κινητήρα πίσω από το κάθισμα του πιλότου, μπορούσαν να ανέβουν σε ύψος 1500 μέτρων, πράγμα όμως σπάνιο καθώς οι πιλότοι ήταν εκτεθειμένοι στις καιρικές συνθήκες και διέθεταν μόνο πυξίδα και υψόμετρο, δεμένο στον άξονα του ποδωστηρίου, χωρίς άλλα όργανα αεροναυτιλίας ή επικοινωνίας. Τα κενά κάλυπτε ο χειριστής με την πείρα και την αντίληψή του. Επίσης δεν διέθεταν οπλισμό, πλην του περιστρόφου του χειριστή και μερικών χειροβομβίδων, τις οποίες αυτός πετούσε με το χέρι κατεβαίνοντας χαμηλά. Μπορεί κανείς να συμπεράνει ότι η πτήση με ένα τέτοιο αεροπλάνο αποτελούσε ηρωισμό και μεγάλη δοκιμασία για το χειριστή, ο οποίος εκτός από το κρύο ή τη βροχή είχε να αντιμετωπίσει ατομικά ή ομαδικά πυρά ή και πυρά με πυροβόλα. Η αδυναμία των αεροπλάνων αυτών να ανταποκριθούν στις απαιτήσεις του πολέμου οδήγησαν στην παραγγελία νέων τελειότερων αεροπλάνων Maurice Farman που μπορούσαν να φέρουν και παρατηρητή. Το πρωί της 5ης Οκτωβρίου 1912, πρώτης ημέρας του πολέμου, ο Υπολοχαγός Καμπέρος πήρε διαταγή να πετάξει πάνω από το μέτωπο και να δώσει πληροφορίες για τις κινήσεις και τις δυνάμεις του εχθρού κατά μήκος της οδού Ελασσόνας – Σαρανταπόρου. Απογειώθηκε από τη Λάρισα και αφού έκανε αναγνώριση ολόκληρης της παραμεθόριας περιοχής προσγείωσε το αεροπλάνο στον Τύρναβο, από όπου υπέβαλε την αναφορά του. Ο ίδιος περιέγραψε την πρώτη του αυτή πτήση πάνω από το μέτωπο, που είναι και η πρώτη στον κόσμο πτήση κατά τη διάρκεια ενός τακτικού πολέμου (οι Ιταλοί είχαν πραγματοποιήσει πτήσεις στη Λιβύη κατά τον ιταλο-τουρκικό πόλεμο του 1911, αλλά όχι πάνω από οργανωμένο μέτωπο γιατί οι Τούρκοι έκαναν ανταρτοπόλεμο και κρύβονταν στην έρημο): «Το αεροπλάνο μου εκείνο ήταν όλο συρματόσκοινα. Φόρεσα το καπέλο μου ανάποδα μη μου το πάρει ο αέρας, στερέωσα δίπλα μου και ένα κασόνι με χειροβομβίδες…..και καιρού επιτρέποντος απογειώθηκα……και σε λίγο έφτασα πάνω από τις εχθρικές γραμμές σε πολύ χαμηλό ύψος. Οι Τούρκοι ξαφνιασμένοι στην αρχή στάθηκαν και κοιτούσαν. Ύστερα άρχισαν να μου ρίχνουν με όλα τα όπλα. Και οι δικές μου χειροβομβίδες όμως δεν πήγαν χαμένες. Κατόρθωσα να μαζέψω τις πληροφορίες που ήθελε ο αρχιστράτηγος και γύρισα πίσω. Όταν κατέβηκα είδα το αεροπλάνο μου κόσκινο από τις σφαίρες…».
Οι πτήσεις των τεσσάρων Ελλήνων αεροπόρων πάνω από τη Μακεδονία συνεχίστηκαν χωρίς απώλειες ως τις 26 Οκτωβρίου 1912, ημέρα καταλήψεως της Θεσσαλονίκης από τα ελληνικά στρατεύματα. Επειδή μετά τη μάχη του Σαρανταπόρου, στα σύνορα, η προέλαση του Ελληνικού Στρατού στη Μακεδονία ήταν ραγδαία, το ελληνικό σμήνος μεταστάθμευσε στις 15 Οκτωβρίου κοντά στην Κοζάνη, από όπου άρχισε πτήσεις πάνω από το Βέρμιο και την πεδιάδα της Θεσσαλονίκης. Στην Κοζάνη συναρμολογήθηκαν και πέταξαν αμέσως τέσσερα νέα ελληνικά αεροπλάνα που ανήκαν στον πιο τελειοποιημένο τύπο Maurice Farman.                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                                  Κατά τα τέλη Νοεμβρίου 1912, το ελληνικό σμήνος των Maurice Farman μεταφέρθηκε δια θαλάσσης από τη Θεσσαλονίκη στο λιμάνι της Πρέβεζας με αποστολή την εκτέλεση αναγνωρίσεων στο ηπειρωτικό μέτωπο. Στον Πειραιά προστέθηκε στη δύναμη του σμήνους και ο Γάλλος λοχαγός-αεροπόρος Barres που ορίστηκε από το ελληνικό Υπουργείο Στρατιωτικών διοικητής του. Λίγες μέρες μετά την εγκατάστασή του στην Πρέβεζα, στην περιοχή Νικόπολη, ο Καμπέρος ζήτησε μετάθεση για το πυροβολικό γιατί διαφώνησε με τον Barres για το χώρο εγκατάστασης της μικρής αεροπορικής βάσης, την οποία ο Καμπέρος ήθελε πιο κοντά στο μέτωπο, στη θέση Πέντε Πηγάδια μεταξύ Ιωαννίνων και Πρέβεζας, ώστε να έχουν περισσότερο χρόνο πάνω από τα τουρκικά οχυρά του Μπιζανίου και να κάνουν παρατηρήσεις βολής πυροβολικού. Μετά την αναχώρηση του Καμπέρου, βλέποντας ο Γάλλος αεροπόρος ότι τα καύσιμα μόλις επαρκούσαν για πτήση μερικών λεπτών πάνω από το μέτωπο, δημιούργησε ένα βοηθητικό αεροδρόμιο σε ένα χωράφι κοντά στο ελληνικό στρατηγείο στο Εμίν Αγά, όπου γινόταν ανεφοδιασμός των αεροπλάνων σε καύσιμα και χειροβομβίδες. Το «αεροδρόμιο» αυτό περιβαλλόταν από ψηλά υψώματα, είχε μπροστά του μια βαθιά χαράδρα και επηρεαζόταν λόγω υψομέτρου από τις καιρικές συνθήκες, προκαλώντας μεγάλες δυσκολίες στους Έλληνες πιλότους..
Κάτω από τις συνθήκες αυτές άρχισαν στις 5 Δεκεμβρίου 1912 οι πτήσεις των ελληνικών αεροπλάνων. Η πρώτη αποστολή πραγματοποιήθηκε από τον Μ. Μουτούση, ο οποίος απογειώθηκε από την Πρέβεζα, πέταξε πάνω από τα οχυρά του Μπιζανίου και τα Γιάννενα, ρίχνοντας αυτοσχέδιες βόμβες, και προσγειώθηκε στο διάδρομο του Εμίν Αγά. Οι πτήσεις πάνω από το ηπειρωτικό μέτωπο συνεχίστηκαν χωρίς απώλειες ως τις 21 Φεβρουαρίου 1913 που καταλήφθηκαν τα Γιάννενα από τον ελληνικό στρατό. Κατά τις πτήσεις αυτές διακρίθηκε ο υπολοχαγός-αεροπόρος Μιχ. Μουτούσης που μαζί με τους συναδέλφους του, Ανθυπίλαρχο Χρ. Αδαμίδη και τον Ελληνορρώσο εθελοντή αεροπόρο Σακώφ, όχι μόνο αναγνώριζαν τις θέσεις και τις κινήσεις των Τούρκων και τους έριχναν χειροβομβίδες, αλλά πετώντας πάνω από τα Γιάννενα έριχνε εφημερίδες και δέματα με τρόφιμα στους Έλληνες κατοίκους της πολιορκημένης πόλης που είχαν αρχίσει να θερίζονται από την πείνα. Στις 24 Ιανουαρίου 1913 πραγματοποιήθηκε ένα σημαντικό γεγονός στην ιστορία της πολεμικής αεροπορίας, που τονίστηκε από τον ελληνικό και τον ξένο τύπο της εποχής. Ένα ελληνικό υδροπλάνο αποθαλασσώθηκε από τον κόλπο του Μούδρου της Λήμνου και πέταξε πάνω από τη ναυτική βάση του τουρκικού στόλου στο Ναγαρά των Δαρδανελίων. Πιλότος του υδροπλάνου ήταν ο υπολοχαγός Μ. Μουτούσης, ο οποίος είχε ανακληθεί από το Ηπειρωτικό Μέτωπο το Δεκέμβριο του 1912 για να προσφέρει τις υπηρεσίες του στη Ναυτική Αεροπορία, και παρατηρητής ο Σημαιοφόρος Αριστ. Μωραΐτίνης, που σε ένα πρόχειρο σκαρίφημα σημείωσε το είδος και το όνομα των τουρκικών πολεμικών πλοίων. Το χαμήλωμα του υδροπλάνου πάνω από τα εχθρικά πλοία προκάλεσε τα πυρά των Τούρκων, ενώ ταυτόχρονα ο Μωραΐτίνης κατά τους τέσσερις γύρους πάνω από την εχθρική βάση έριξε όλες του τις χειροβομβίδες πάνω στα τουρκικά πλοία. Αυτή ήταν η πρώτη παγκοσμίως αποστολή ναυτικής συνεργασίας. Μετά την αναγνώριση και το βομβαρδισμό το υδροπλάνο κέρδισε ύψος και στράφηκε προς τη Λήμνο προσπαθώντας να εντοπίσει το αντιτορπιλικό Βέλος που το συνόδευε. Όταν πλησίασε το πλοίο σταμάτησε ο κινητήρας του υδροπλάνου το οποίο προσθαλασσώθηκε σε μικρή απόσταση από το αντιτορπιλικό. Η απόσταση που είχε διανύσει συνολικά ξεπερνούσε τα 250 χιλιόμετρα, επίτευγμα πολύ σημαντικό για την εποχή. Κατά το Β’ βαλκανικό πόλεμο, που ξέσπασε στις 16 Ιουνίου 1913 μεταξύ Βουλγαρίας και των τέως συμμάχων της Ελλάδας, Σερβίας και Μαυροβουνίου δε σημειώθηκε καμιά αεροπορική δράση από ελληνικής πλευράς γιατί τα λίγα ελληνικά αεροπλάνα που είχαν χρησιμοποιηθεί εντατικά κατά τον Α’ Βαλκανικό είχαν υποστεί σημαντικές φθορές είχαν ακινητοποιηθεί στο έδαφος από έλλειψη ανταλλακτικών και μη αποτελεσματική συντήρηση. Έτσι κλείνει η ηρωική περίοδος της αεροπορίας, των πρωτοπόρων πιλότων που εκτελούσαν πολεμικές πτήσεις στο Μπιζάνι, τη Μακεδονία και τα Δαρδανέλια. Όπως είπε ο Αντισυνταγματάρχης-Αεροπόρος Denain (Γάλλος Διοικητής της Συμμαχικής Πολεμικής Αεροπορίας στη Μακεδονία κατά το 1918) οι αεροπόροι εκείνοι έπρεπε να θεωρούνται είδωλα αυταπαρνήσεως και αυτοθυσίας γιατί τα αεροπλάνα τους ήταν «σκοτώστρες».


πηγη:http://www.geetha.mil.gr/media/1.VALKANIKOI/pa/aeroporia_epoxi_protoporwn.pdf

ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ ΜΑΠΑΣ ΚΑΙ ΔΙΚΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΦΑΠΑΣ

                                          ΠΟΛΙΤΙΚΟΙ ΑΡΧΗΓΟΙ ΤΗΣ ΠΛΑΚΑΣ 
(Η Πλάκα είναι μια συνοικία στο κέντρο της Αθήνας κάτω από την Ακρόπολη. Συνορεύει νότια με την συνοικία Μακρυγιάννη, ανατολικά με την περιοχή των Στύλων του Ολυμπίου Διός και του Ζαππείου, βόρεια με το εμπορικό κέντρο της Αθήνας και δυτικά με το Μοναστηράκι.)

                                                   ΥΠΟΥΡΓΟΙ ΤΗΣ  ΜΑΠΑΣ  

(Ετυμολογία

μάπα < λατινική mappa (πανί, πετσέτα)

Ουσιαστικό

μάπα θηλυκό

1. το λάχανο
2. το πρόσωπο, η μούρη, η φάτσα

   δεν μου αρέσει η μάπα του

3. είδος σφουγγαρίστρας

   φέρε τη μάπα να μαζέψουμε τα νερά

4. (μεταφορικά) άχρηστο ή/και κακής ποιότητας αντικείμενο

   αυτό το τραπέζι να το πας πίσω, είναι μάπα)

                                                 ΔΙΚΑΣΤΕΣ  ΤΗΣ  ΦΑΠΑΣ

(Ετυμολογία: Ονοματοποιία λόγω του ήχου (φαπ) που προκαλεί.)

                                    **********************
           
 ΙΣΤΟΡΙΚΟ:

          Δείτε λοιπόν ποιες ήταν οι προτάσεις της ΝΔ για την επομένη των εκλογών:

1) Αποκατάσταση των πολύ χαμηλών συντάξεων στα επίπεδα που ήταν το 2009.

2) Επέκταση του επιδόματος ανεργίας κατά ένα χρόνο ακόμα, στα δύο χρόνια.

3) Έκτακτο επίδομα ανεργίας και για μη μισθωτούς.

4) Να ρυθμιστούν οι αλλεπάλληλες φορολογικές επιβαρύνσεις των επομένων μηνών.

5) Να μην πέσουν άλλο οι μισθοί στον ιδιωτικό τομέα.

6) Μόλις σταθεροποιηθεί η κατάσταση των εσόδων, σταδιακή άνοδος του αφορολόγητου ορίου από τις 5.000 σήμερα στις 8.000.

7) Αντικατάσταση του περιβόητου χαρατσιού από νέο διευρυμένο ΕΤΑΚ, πιο δίκαιο, πιο αναπτυξιακό και υποφερτό για όλους.

8) Σταδιακή μείωση των φορολογικών συντελεστών.

9) Περικοπή 11,7 δισεκατομμυρίων δημοσίων δαπανών για 2012-13 - να επεκταθεί για δύο ακόμα χρόνια. Ως το 2016 τουλάχιστον.

10) Το πλεονάζον προσωπικό από οργανισμούς του δημοσίου να μην απολύεται αλλά να μπαίνει σε ειδικό καθεστώς για τρία χρόνια τουλάχιστον.

11) Μέτρα για τους δανειολήπτες.

12) Αναστολή των συνεπειών εγγραφής στον Τειρεσία για όσους γράφτηκαν την τελευταία διετία.

13) Εξασφαλίζουμε ρευστότητα στην πραγματική οικονομία και ειδικότερα στις μικρομεσαίες επιχειρήσεις.

14) Εφαρμογή του αναγκαίου και δίκαιου συμψηφισμού οφειλών από και προς το Δημόσιο, που θα απελευθερώσει και ρευστότητα για την αγορά.

15) Αμεσες νομοθετικές πρωτοβουλίες για την αποδέσμευση της ακίνητης περιουσίας του Δημοσίου.

16) Να προωθήσουμε αποφασιστικά τις αποκρατικοποιήσεις και πέρα από τις προβλέψεις της δανειακής σύμβασης.

17) Αποκατάσταση του αισθήματος ασφάλειας του πολίτη. Ανακοπή της λαθρομετανάστευσης.

18) Επίσπευση της ανακήρυξης ΑΟΖ.

Εκλογές 2012 | Ο Ε. Βενιζέλος παρουσίασε το πρόγραμμα του ΠΑΣΟΚ

 

«Στόχος είναι να γίνει η Ελλάδα ένα δημοσιονομικά αυτάρκες και θεσμικά ισοδύναμο μέλος της Ευρώπης και γι’ αυτό απαιτείται το εθνικό σχέδιο ανασυγκρότησης να υιοθετηθεί από τον ελληνικό λαό και να υπάρξει εθνικός, πολιτικός, κοινωνικός συναγερμός, μια μεγάλη εθνική συμμαχία φιλοευρωπαϊκών δυνάμεων».

Μ’ αυτόν τον τρόπο περιέγραψε ο Ε. Βενιζέλος, τους στόχους του «Εθνικού Σχεδίου Ανασυγκρότησης για μια Αυτοδύναμη Ελλάδα» ή αλλιώς του προεκλογικού προγράμματος του ΠΑΣΟΚ.

Μεταξύ άλλων δεσμεύτηκε για έξοδο από το Μνημόνιο, όχι περαιτέρω επιβολή φόρων, παράλληλη σταδιακή αφαίρεση έκτακτων φόρων, όχι τυφλές περικοπές και όχι νέα δυσμενή μέτρα για χαμηλόμισθους και χαμηλοσυνταξιούχους.

Έκανε λόγο επίσης για άνοιγμα επαγγελμάτων και αγορών, αλλά και για ένα σταθερό Εθνικό Φορολογικό Σύστημα για 10 χρόνια.

«Δεσμευόμαστε, εγγυώμαστε και μπορούμε», είπε κλείνοντας.

Read more: http://www.neolaia.gr/2012/04/28/%ce%b5%ce%ba%ce%bb%ce%bf%ce%b3%ce%ad%cf%82-2012-%ce%bf-%ce%b5-%ce%b2%ce%b5%ce%bd%ce%b9%ce%b6%ce%ad%ce%bb%ce%bf%cf%82-%cf%80%ce%b1%cf%81%ce%bf%cf%85%cf%83%ce%af%ce%b1%cf%83%ce%b5-%cf%84%ce%bf-%cf%80/#ixzz23NXQf0V5

Η τρίωρη ερωτική επαφή εξοντώνει τα καλαμάρια!

Οι τρίωρες ερωτικές συνευρέσεις εξοντώνουν το καλαμάρι της Αυστραλίας, με την επιστημονική ονομασία Euprymna tasmanica, σε τέτοιο βαθμό που δεν μπορεί καν να κολυμπήσει…
Αυτό προκύπτει από πρόσφατη έρευνα του Πανεπιστημίου της Μελβούρνης, που αποκαλύπτει πολλά στοιχεία για τη συμπεριφορά των ειδών με μικρή διάρκεια ζωής, όπως το καλαμάρι.
Η μελέτη, που δημοσιεύθηκε την Τετάρτη στην επιστημονική επιθεώρηση Biology Letters είναι η πρώτη που εξετάζει το ενεργειακό κόστος του ζευγαρώματος στα καλαμάρια και τις επιπτώσεις που έχει η ερωτική συνεύρεση στις φυσικές τους ικανότητες.
Όπως προέκυψε από την έρευνα, για μισή ώρα περίπου μετά την ερωτική συνεύρεση η ικανότητα των καλαμαριών να κολυμπήσουν είναι μειωμένη, γεγονός που τα αφήνει ευάλωτα στους θηρευτές.
«Αν το ζευγάρωμα είναι ενεργοβόρο, που είναι, πρέπει να υπάρχουν άλλα πλεονεκτήματα που να αντισταθμίζουν αυτό το μειονέκτημα», τόνισε σε δηλώσεις της η επικεφαλής της μελέτης, δρ. Amanda Franklin.
Όπως επισημαίνουν οι ερευνητές, το μεγάλο ενεργειακό κόστος της συνεύρεσης των καλαμαριών σχετίζεται με τη μειωμένη διάρκεια ζωής τους, καθώς ζουν λιγότερο από χρόνο ενώ τα αρσενικά είναι σεξουαλικά ώριμα μόνο για τέσσερις μήνες.
«Η σεξουαλικά ώριμη περίοδος των καλαμαριών είναι μικρή, οπότε το ζευγάρωμα έχει κόστη, ωστόσο αυτά αντισταθμίζονται από το γεγονός ότι τα καλαμάρια γεννούν πολλά μικρά και διαιωνίζουν το είδος τους», ανέφερε η δρ. Franklin.
Το αρσενικό καλαμάρι επιδιώκει να ζευγαρώσει σχεδόν κάθε φορά που βλέπει θηλυκό και τα καταφέρνει καθώς το θηλυκό δύσκολα ξεφεύγει.
Για να μειώσουν τις πιθανότητες να δεχθούν επίθεση όταν συνευρίσκονται, τα καλαμάρια θάβονται στην άμμο και δημιουργούν ένα σύννεφο από μελάνι για να γλιτώνουν από τους θηρευτές.
Η έρευνα διεξήχθη στον κόλπο «Port Phillip» στην Τασμανία. Τα καλαμάρια Euprymna tasmanica ζευγαρώνουν καθ’ όλη τη διάρκεια του χρόνου και τα ενήλικα φτάνουν σε μήκος τα επτά εκατοστά.

πηγη: http://on-news.gr----econews.gr

ΠΡΟΤΑΣΕΙΣ.............

Προς το Υπουργείο Οικονομικών

(Γραφείο Υπουργού)

Κύριε Υπουργέ

Όλοι γνωρίζουν την ανικανότητα, την αδυναμία, αλλά και τη δυσκολία είσπραξης εσόδων από το κράτος. Ένας απλός τρόπος έτσι ώστε να βρεθούν χρήματα τα οποία το κράτος δεν θα εισέπραττε ποτέ ( τα έχει χαμένα για το 2012) είναι ο εξής.

α) Όλοι όσοι θέλουν να επανακτήσουν τις πινακίδες κυκλοφορίας των αυτοκινήτων τους, που έχουν καταθέσει στις Δ.Ο.Υ., θα πληρώνουν μόνο τα τέλη κυκλοφορίας του β' εξαμήνου του 2012 δηλαδή τα μισά. Έτσι το κράτος θα εισπράξει έσοδα που είναι ήδη χαμένα. Ταυτόχρονα:

β) Θα έχει έσοδα από την κατανάλωση της βενζίνης.

γ) Θα ασφαλιστούν πάλι χιλιάδες αυτοκίνητα.

δ) Θα δουλέψουν τα συνεργεία αυτοκινήτων (servis, λάδια, ελαστικά, ανταλλακτικά κ.λπ.)

ε) Θα δουλέψουν τα ΚΤΕΟ κρατικά και μη.

Για όλα τα παραπάνω δεν απαιτείτε κανένα κόστος από το κράτος και θα έχει ως αποτέλεσμα την είσπραξη εκατομμυρίων ευρώ προς όφελος του Δημοσίου! Απλά με μία ανακοίνωσή σας.

( Η παρούσα επιστολή θα σταλεί και στα ΜΜΕ )

Αθήνα 29/5/2012

Με τιμή

Δ.Μ.Κ.

ΑΠΟΨΗ

ΓΙΑ ΝΑ ΒΓΟΥΜΕ ΑΠΟ ΤΗΝ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΗ ΚΡΙΣΗ

Κηρύσσουμε τον πόλεμο στους Αμερικανούς (USA) στέλνουμε τη φρεγάτα Θεμιστοκλής με τριακόσιους δασοπυροσβέστες, να καταλάβουν το Σέντραλ Παρκ στην Ν. Υόρκη. Οι Αμερικανοί αντεπιτίθενται και βομβαρδίζουν με τα Στελθ την Αθήνα. Εκτός από τον Παρθενώνα, ισοπεδώνουν την Αθήνα.( Έτσι θα μας δοθεί η ευκαιρία να χτίσουμε μία νέα ωραία πόλη, και όχι το έκτρωμα, το φρικιό που είχαμε πριν). Εμείς παραδινόμαστε αμαχητί. Τα χρέη μας 400 δις. ευρώ παραγράφονται. Τους ζητάμε τώρα, να κάνουν ότι κάνανε στη Γερμανία μετά το Β' παγκόσμιο πόλεμο. Εμείς φτιαχνόμαστε οικονομικά, και όλα θα 'ναι πάλι μια χαρά. Ευτυχείτε!

Ελλάς29/5/2012 &! nbsp; - Δ.Μ.Κ.

ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ

Όλοι οι βαρύγδουποι και βαθυστόχαστοι αεριτζήδες, δημοσιογράφοι, πολιτικοί και καθηγητάδες πανεπιστημίων, μας μιλάνε στην T.V. για ανάπτυξη. Πώς κύριοι πολιτικοί, καθηγητάδες και δημοσιογράφοι που τα ξέρετε όλα (τόσα χρόνια κάνατε το κορόιδο καλύπτατε ο ένας τον άλλον) θα γίνει αυτό, αφού εισάγεται ακόμα και το 90% των αγροτικών και κτηνοτροφικών προϊόντων! Φτάσαμε στο σημείο να εισάγουμε πατάτες Αιγύπτου, λεμόνια Αργεντινής, και σκόρδα Τουρκίας! Δεν πρέπει πρώτα ρε Καραγκόζηδες ν' αυξηθεί η παραγωγή, έτσι ώστε να επαρκεί για την διατροφική ανάγκη του πληθυσμού, και μετά ή ταυτόχρονα, να γίνει και ποιοτική αναβάθμιση, έτσι ώστε να υπάρξει μεταποίηση και εξαγωγή πολλών προϊόντων μας! Για να έχουμε έστω κάποιες εξαγωγές? Για να πάρουμε κάποια χρήματα! Καραγιόζηδες! Μήπως έχουμε βαριά βιομηχανία ή τεχνολογία να εξάγουμε? Φάγατε το χρηματιστήριο το 2000, σκοτώσατε τη βιοτεχνία, διώξατε τον τουρισμό. Α .γαπηθείτε!

Δ.Μ.Κ.

Ο ανταποκριτής από Αθήνα.

"καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς. 4 καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. 5 καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσε νύκτα. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία."

 

 

Τρόποι ψαρέματος α : το δίχτυ (πολιτικό σχόλιο που βρήκε το δρόμο του)

Πριν απο ενα μήνα περίπου κατέβαινα ενα πεζόδρομο στο κουκάκι χαζεύοντας τον κόσμο και μιλώντας με τον εαυτό μου.Που και που όταν βυθίζομαι σε αυτή την κατάσταση ξαφνικά σαστίζω και κοιτάω γύρω μου λίγο παρανοϊκά ,προτού συνεχίσω το meditatio με τον καλό μου άγγελο, γιατι ξέρω οτι υπάρχει η πιθανότητα o διάλογος (επειδή ακριβώς είναι πολύ ζωντανός) να καταλήξει να γίνεται φωναχτά και αυτό θα ήταν μάλλον άβολο σε μια γεμάτη απο κόσμο πλατεία.Παρόλα αυτά το κάνουν αυτό οι άνθρωποι αν και συνήθως όταν γίνεται σε κοινή θέα θεωρούνται τρελοί.Δεν γίνεται εύκολα σεβαστή η προσπάθεια του ανθρώπου να συγκεράσει τις αντιθέσεις μέσα του. Αυτή όπως η εξωτερίκευση είναι φυσιολογική. Είναι αυτή η φυσική πορεία των πραγμάτων να αποκτήσουν υπόσταση, να υλοποιηθούν κατά κάποιο τρόπο. Ας πάρουμε για παράδειγμα οτιδήποτε γεννιέται.Τα φυτά, τα ζωάκια , τα ανθρώπινα μωρά.Η σύλληψή τους γίνεται στο σκοτάδι και την υγρασία.Η κύησή τους είναι αόρατη,προστατευμένη στον κρυψώνα των εσωτερικών οργάνων,εκεί βαθιά στη γη.Και όταν έρθει η ώρα και είναι έτοιμα να ανταπεξέλθουν στο ελάχιστο στις απαιτήσεις του κόσμου αυτού, εξωτερικεύονται.Λουλούδια φυτρώνουν,καρποί ανοίγουν,μωρά κλαίνε και γονείς δακρύζουν.

Τα δάκρυα είναι εξωτερικευμένα συναισθήματα που βρήκαν το δρόμο τους και υλοποιήθηκαν.Όταν κάποιος δακρύζει είναι επειδή τον συνεπήρε ένα συναίσθημα που σαν παλίρροια εβγαλε απο το βυθό
κοράλλια,φύκια,τα παπούτσια ενός ψαρρά και μερικές φορές ενα καύκαλο αχινού. Σαν να λέμε γεγονότα και περιεχόμενα που η ψυχή αντιλήφθηκε και ήρθε η ώρα τους να γίνουν συνειδητά.Με τον ίδιο τρόπο εργάζονται όλα στη φύση.Δέντρα,ηφαίστεια ,οι άνθρωποι και οι απόψεις τους,η γη.Κοντολογίς η ζωή η ίδια φορώντας το στέμμα της φύσης.

Στη φύση δεν υπάρχει καλό και κακό.Τετριμμένο και κλισέ.Αυτή η γνώση είναι ένα ανθρώπινο κτήμα εδώ και πολύ καιρό.Ακόμα και πολύ παλιά οι πρώτοι θεολόγοι παρότι ίσως παρερμήνευσαν από κάποια ιστορική αναγκαιότητα τους εαυτούς τους ,έδειξαν ότι το πρόβλημα του καλού και του κακού είναι στην ουσία ένας συμβολικός μύθος.Για τους χριστιανούς δεν υπάρχει κακό εκ φύσεως.Για εκείνους το κακό είναι ένα φυσικό συνεπακόλουθο της ελεύθερης βούλησης και αργότερα για τον Νίτσε ανθρώπινη προβολή , δηλαδή δίλημμα της ηθικής και όχι της ίδιας της ζωής. Εδώ για του χριστιανούς που είναι πραγματικά μυημένοι στα μυστήρια της θρησκείας τους δηλαδή αρνιά και όχι πρόβατα,υπάρχει μια μυστική σκιώδης αναλογία με την Αποκάλυψη του Ιωάννη.Τελεολογικά εκεί δίνεται η υπόσχεση της νίκης του φωτός πάνω στο σκοτάδι.Περιορίστηκαν τότε να εξετάζουν το ζήτημα ηθικά παρότι εδώ κατι περίεργο συμβαίνει. Αιώνες θεολόγων δεν κατάφεραν να παρατηρήσουν οτι στη γένεση γράφει "καὶ εἶπεν ὁ Θεός· γενηθήτω φῶς· καὶ ἐγένετο φῶς. ⁴ καὶ εἶδεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς, ὅτι καλόν· καὶ διεχώρισεν ὁ Θεὸς ἀνὰ μέσον τοῦ φωτὸς καὶ ἀνὰ μέσον τοῦ σκότους. ⁵ καὶ ἐκάλεσεν ὁ Θεὸς τὸ φῶς ἡμέραν καὶ τὸ σκότος ἐκάλεσε νύκτα. καὶ ἐγένετο ἑσπέρα καὶ ἐγένετο πρωΐ, ἡμέρα μία." Ο θεός την πρώτη μέρα γέννησε το φώς αλλα απλά διαχώρισε το σκοτάδι απο αυτό. Μοιάζει σαν να ήταν ενωμένο το σκοτάδι με το φώς και σίγουρα όταν εξέτασε τι έκανε ,καθόλου δεν είδε το σκότος "ὅτι καλόν" . και ακριβώς επειδή είναι πολύ περίεργο το χωρίο για του ηθικολόγους του χριστιανισμού , δεν το παρατήρησαν. Γιατι η αλήθεια είναι οτι ο άνθρωπος είναι μια οντότητα με ξεχωριστή ικανότητα επεξεργασιας του γεγονότος οτι χωρίς τη μεσολάβηση της θέλησής του παραείναι οργανωμένη σαν οντότητα μεσα σε ένα χαωτικό σύμπαν και έτσι αποφασίζει και διώχνει μακρυά του οτιδήποτε τον αποδιοργανώνει απο το κλειστό σύστημα που ονομάζει με την ευρεία έννοια επιβίωση. Η επιβίωση είναι,ας το πούμε έτσι τώρα,όχι τόσο η δική μας άποψή για το τι θα θέλαμε να είναι η ζωή, αλλα η αυτούσιο γεγονός της πραγματικότητας.Είναι το μονοπάτι που πρέπει πάσει θυσία να περπατήσεις μιας και τι να κάνουμε τώρα , τα έφερε έτσι η ζωή και είσαι ζωντανός.

Μείνε στο μονοπάτι" λέει ενας άραβας σούφι (του οποίου το όνομα θα θυμηθώ και θα συμπληρώσω ατγότερα).Και συνεχίζει "αν βγείς απο αυτό θα χαθείς.Και αν αλλάξεις τα σημάδια στο δρόμο τότε θα είσαι κακοποιός"

Κακοποιός για τον νόμο είναι αυτός που οφείλει να ξέρει το νόμο και να μην τον καταπατήσει.Με άλλα λόγια να ξέρεις τι πρέπει να κάνεις. Μιλάμε εδώ ασφαλώς για την εμπειρία της ζωής που οδηγεί σε έλλειψη επίγνωσης και όχι για την παραβατική συμπεριφορά μεσα στην οργανωμένη κοινωνία. Αυτό ήταν ένα αιώνιο πρόβλημα της επιστήμης της κοινωνιολογίας.Φλερτάρει με τα υπαρξιακά ερωτήματα εξετάζοντας το κλειστό κύκλωμα των κοινωνιών. Μέσα σε ενα κλειστό σύστημα ο άνθρωπος ξεχνιέται και νομίζει ότι οι απαντήσεις είναι πάντα μεσα σε αυτό που έχει πλαισιώσει με το νου. Πρόκειται για μια αρχέγονη απάτη και για αυτή ακριβώς θα σας μιλήσω.

Αν κάποιος σε εξαπατήσει μόνο τότε υπάρχει απάτη να αντιληφθείς. Αν δουλέψεις τότε θα πάρεις νόμιμα χρήματα.Αν δεν έχεις κλειδωμένη μια πόρτα δεν χρειάζεσαι κλειδί. Στην ομοιοπαθητική για να αντιμετωπίσεις μια αλλεργία χρησιμοποιείς το υλικό εκείνο που σου προκαλεί την αλλεργία. Με αυτό το σκεπτικό ο βασιλιάς Μιθριδάτης έπινε κάθε μέρα μικρές αλλα αυξανόμενες δόσεις δηλητήριο ώστε να αποκτήσει ανοχή. Γιατι να το κάνει αυτό κάποιος αν όχι επειδή φοβάται οτι θα τον δηλητηριάσουν? Τελικά ο μύθος λέει οτι αφού ηττήθηκε από τον Πομπήιο, ο Μιθριδάτης προσπάθησε να αυτοκτονήσει χρησιμοποιώντας δηλητήριο αλλά το σώμα του τον αντιμετώπισε όπως οι βοσκοί εκείνο το βοσκόπουλο που φώναζε συνέχεια λύκοοοοοος λύκοοοοοος.Η απόπειρά του απέτυχε λόγω της ανοσίας που είχε καταφέρει να αναπτύξει και τελικά ζήτησε απο εναν στρατιώτη να τον σκοτώσει με το σπαθί του. Θέλω να πώ. Φοβόταν το θάνατο αυτός ο άνθρωπος και όχι το δηλητήριο.Προσωπικά γνωρίζω πολλούς που θα μείνουν αθάνατοι αλλά κανείς δεν ανέπτυξε ανοσία στο θάνατο. Με αυτή τη διατροφή λοιπόν ο Μιθριδάτης κατάφερε να ξεφύγει ? με συγχωρείτε για το ρητορικό ερώτημα.

Η ρητορική σαν τέχνη εχει πάντα μια τάση : Να πλέξει έναν ιστό επιχειρημάτων και έτσι να μπλέξει μέσα στα δίχτυα του λόγου τον ακροατή.Και έτσι να τον πείσει ,αφήνοντας απέξω παραμέτρους του ζητήματος που αν λαμβάνονταν υπόψη ίσως να μη γινόταν πειστικός ο ρήτορας. Σήμερα παρακολουθούμε στην Ελλάδα μια τέτοια ρητορική να πλέκεται με καταπληκτική ικανότητα από τις εκλεγμένες αράχνες του πολιτικού μας συστήματος.Τις αναγνωρίζουμε πια σαν αράχνες εφόσον δεν δείξαμε την ικανότητα να προβλέψουμε ότι εκεί που θα καθόμασταν κάτι ύποπτο συνέβαινε. Το πώς όμως πραγματικά θα αντιμετωπιστεί ο κίνδυνος του αραχνοειδούς είναι ένα ζήτημα που πρέπει να κριθεί εκτός ιστού.Όσες λύσεις προταθούν μέσα στον ιστό απλά θα σε μπλέξουν περισσότερο.Για αυτό και η αράχνη το μόνο που μπορεί να κάνει στη μύγα όσο πετάει είναι να της πεί "έλα αγάπη μου εδώ να πιούμε τσάι". Εξαιρούνται κάτι αράχνες που είδα στο national geographic να χρησιμοποιούν ρόπαλο αλλά την πιάνετε τη γενική εικόνα. Υπάρχει ενα δίχτυ που αν μπλέξεις πέφτεις στο λάθος να αναζητήσεις λύσεις εντός του.

Κατεβαίνοντας ενδοσκοπικά τον πεζόδρομο και ενώ άκουγα τον εαυτό μου να μου λέει "ναι αλλά η φόρμα είναι αναγκαία αγόρι μου για να προστατεύσει το νεογέννητο περιεχόμενο" είδα ενα τύπο να πλησιάζει ένα κάδο και από απόσταση 2 μέτρων να πετάει τη μισοφαγωμένη του τυρόπιτα αστοχώντας. Εκείνος τότε απλά γύρισε και έφυγε αφήνοντας την παραπονεμένη τυρόπιτα στο δρόμο."Και μισοφαγωμένη και πεταμένη στο δρόμο" σκέφτηκε εκείνη.Πουτάνα ζωή.

Λοιπόν να ο σύγχρονος Μιθριδάτης.Αυτός ο άνθρωπος έχει αυτό που πρέπει να αποβάλουμε για να εξελιχθούμε σε κάτι πραγματικά προχωρημένο.Γιατί το θέμα δεν είναι ότι αυτός ο άνθρωπος έβαλε το χεράκι του στη μόλυνση του περιβάλλοντος.Είναι ότι διέπραξε ένα συνειδησιακό ατόπημα ακόμα και για τα δικά του σταθμά.Δεν ήθελε ποτέ να πετάξει στα σκουπίδια την τυρόπιτα. Ήθελε απλά να την ξεφορτωθεί από πάνω του.Είχε διαπράξει ατόπημα ήδη πριν πετάξει το σκουπίδι. Προσωπικά θα προτιμούσα να την πέταγε κατευθείαν κάτω.Εκείνος όμως ανελεύθερος από τα κοινωνικά προστάγματα δεν διαχώρισε φως και σκοτάδι.Και δεν εννοώ καθόλου ότι η πράξη του δείχνει άνθρωπο που έχει επίγνωση οτι το καλό και το κακό είναι συμβάσεις άρα είναι ελεύθερος να κάνει αφήσει τη γκρί πινελιά του στο τοπίο της ζωής του.Αυτός ο άνθρωπος είναι βέβαια οποιοσδήποτε από εμας στο κρισιμο εκείνο σημείο της συνέιδησης που είναι φανερό ότι κάτι πάει στραβά.

Το να κάνεις τα στραβά μάτια είναι σε μεγάλο βαθμό το να αλλάζεις τα σημάδια στο δρόμο.Δε μπορείς να αλλάξεις τα σημάδια στο δρόμο αγόρι μου. Τότε η βόλτα στο μονοπάτι γίνεται στρατιωτική παρέλαση και τα σανδάλια σου καλογυαλισμένα άρβυλα. Είναι η πτυχή εκείνη της ανθρώπινης ψυχής που θέλει να επιβληθεί στη ζωή, να έχει τον έλεγχο , που ασκεί βία πάνω στο ίδιο το φαινόμενο της ζωής.Που θέλει να γίνουν τα πράγματα όπως θέλει εκείνος.Ένα κακομοίρικο
φοβισμένο εγώ σε μια απεγνωσμένη κίνηση να υπερβεί την πραγματικότητα.Να περικυκλώσει εκείνος την πραγματικότητα και όχι εκείνη αυτόν. Μιλάμε τόση ώρα όπως καταλάβατε για το φασισμό είτε σαν πολιτειακή άποψη είτε σαν αδυναμία εμπλοκής με τις πραγματικότητες της ζωής. Το αυγό του φιδιού.

Το αυγό του φιδιού είναι καλά κρυμμένο. Επωάζεται χωρίς να γίνεται αντιληπτό. Το ειπαμε ήδη οτι η ζωή πέρα απο ηθικές προβολές σχετικά με το τι είναι καλό και κακό, ακολουθεί πάντα το ίδιο μοτίβο. Προστατεύεται μέχρι να είναι έτοιμη η ζωή να βγεί στο φώς.Στην πραγματικότητα τα γεγονότα που ζήσαμε τις τελευταίες μέρες μας έκαναν να αντιληφθούμε οτι ζούμε ενα επαναλαμβανόμενο εφιάλτη που θέλει κάτι να μας πεί αλλα εμείς δεν καταλαβαίνουμε τι. Ορίστε ο συμβολικός μύθος της εποχής μας. Η Κοινωνία μας ολόκληρη έχει μπλεχτεί στον ιστό μιας αράχνης και προσπαθεί να βρει λυσεις πως θα βγει από την παγίδα στην οποία έπεσε μόνη της. Η αράχνη εξάλλου το μόνο που έκανε ήταν να πεί "ελα". Η αδυναμία μας να αντιληφθούμε οτι οι λύσεις που ψάχνουμε είναι κομμάτι του προβλήματος οδήγησε σε αργή επώαση νεοναζιστικών φαινομένων. Ειναι πασιφανές οτι η πηγη αυτού του ζητήματος παραμένει ενεργή αλλιώς δε θα ξανάβλεπε το φώς.Σιχαίνομαι τις παρομοιώσεις που σε κάνουν να μοιάζεις με σοφό ενώ δεν είσαι αλλα η αλήθεια είναι οτι η θάλασσα με την παλίρροια βγάζει μόνο ότι έχει ήδη μέσα της.Αυτή είναι η πραγματικότητα.

 Πραγματικά μπορώ να καταλάβω πάρα πολύ καλά γιατί έμεινε έκπληκτη η ελληνική κοινωνία από τα ποσοστά που πήρε η Χρυσή Αυγή στις εκλογές.Άλλωστε μόνο ο πρωτόγονος έμενε έκπληκτος μπροστά στην αυγή κάθε φορά που ερχόταν η ώρα της. Πρέπει να περάσει πολλά συνειδησιακά εμπόδια ο άνθρωπος μέχρι να καταλάβει οτι οσο υπάρχει μερα και νύχτα θα υπάρχει και αυγή.Και όσο υπάρχει καλό θα υπάρχει και κακό.Καθόλου κλισέ και κοινή γνώση δεν είναι όλα αυτά.Είμαστε απλά εξυπνάκηδες της γνώσης και δεν απέχουμε καθόλου από τους απολογητές θεολόγους του χριστιανισμού.Κάνουμε λάθος εξ ορισμού στο να απολογηθούμε και όχι να δηλώσουμε. Παρερμηνεύσαμε και εμείς τον εαυτό μας και δώσαμε λόγο ύπαρξης στην άνοδο νεοναζιστικών φαινομένων.Δεν τους επιτρέψαμε απλά την εκδήλωση, εμείς τα δημιουργήσαμε.Εξού και το πρώτο πράγμα που σκεφτόμαστε σαν λύση είναι η βία εναντίον των φασιστών.Η ίδια νοοτροπία ελέγχου που κάνει τρομαχτικούς τους φασίστες επωάζεται πάλι μέσα μας σιωπηλά.Για αυτό η βία είναι φαύλος κύκλος και όχι λύση.Διότι ο ίδιος τρόμος για έλεγχο ανακυκλώνει τα φαινόμενα.Το χειρότερο από όλα θα ήταν μεσα στο δίχτυ μας να πούμε ότι το πρόβλημα είναι η Χρυσή Αυγή. Τότε απλά διαιωνίζουμε τη μετάθεση του προβλήματος από εμάς στους άλλους, δηλαδή των ευθυνών μας για τη συντήρηση μιας κοινωνίας με αδιέξοδες αξίες που οδηγούν στα ίδια προβλήματα. Αυτές τις ευθύνες βλέπουμε τώρα να τις μεταθέτουν οι ρήτορες της νέας εποχής στα παιδιά που δημιούργησαν.

Και οταν λεω ρήτορες της νέας εποχής εννοώ φίλοι μου εκείνη τη φωνή τη δική σου που θάβει τη φωνή που προσπαθεί να αναρριχηθεί από την ψυχή σου και εσύ κάπως έτσι κατεβαίνεις τον πεζόδρομο στο Κουκάκι με το κεφάλι χαμηλά και σκέφτεσαι "θεέ μου τι ντροπή,  και αμα με περάσουν για τρελό ?"

 

 πηγη:http://arxediamedia.blogspot.com/

Αν μας βγάλουν από το ευρώ μπαίνουν στην... κόλασή τους - Τι λένε οι αριθμοί

Οι απειλές εξόδου της Ελλάδας από το ευρώ, είναι πρακτικά κενές περιεχομένου. Οι επιπτώσεις θα ήταν τόσο τρομακτικές που ολόκληρος ο πλανήτης θα έκανε για να συνέλθει αρκετά χρόνια. Κατ'αρχήν μια ελληνική έξοδος από το ευρώ θα προκαλούσαν άμεσα μαζική απόσυρση καταθέσεων, τουλάχιστον από Πορτογαλία και Ισπανία, ίσως και από Ιταλία, κάτι που θα σήμαινε ταυτόχρονη χρεοκοπία, ενώ θα γκρέμιζαν τις αγορές ομολόγων και τη διατραπεζική αγορά στην Ευρώπη, θέτοντας σε κίνδυνο το ίδιο το ευρώ…
Κάτι τέτοιο θα προκαλούσε ένα τρομακτικό ευρωπαϊκό αλλά και ευρύτερα διεθνές "ντόμινο χρεοκοπιών".
Τα ακόλουθα νούμερα που φέρνει στην δημοσιότητα το defencenet.gr, "ζαλίζουν":

Μόνον από δάνεια–ρέπος σε ελληνικές τράπεζες, η ΕΚΤ μπορεί να έχει απώλειες 140 δισ. ευρώ δηλαδή μεγάλο μέρος του ξοδευμένου ισολογισμού της.
Αυτό, χωρίς να υπολογιστεί το αυξανόμενο το κόστος του ντόμινο από αυτό, που σύμφωνα με υπολογισμούς αναλυτών της ΕΚΤ, υπερβαίνει το ένα τρισεκατομμύριο ευρώ (!) ΜΟΝΟΝ για το ευρωσύστημα της κίνησης κεφαλαίων...

Αυτά τονίζουν διεθνείς  αναλυτές για την Ελλάδα και εντοπίζουν εμμέσως πλην σαφώς, την ανάγκη των Ευρωπαίων και της γερμανικής κυβέρνησης να διαπραγματευθεί με την Ελλάδα και να δημιουργήσει τη δημοσιονομική Ένωση που θα περιλαμβάνει και την κοινή έκδοση ομολόγων, για να πληρωθούν τα χρέη και να σώσει το ευρώ…
Παράλληλα γίνεται ξεκάθαρα η παραδοχή, ότι η Ελλάδα έγινε πειραματόζωο για χάρη της κας Μέρκελ, ώστε να αποτελέσει "το παράδειγμα προς αποφυγήν", για τους άλλους. Το πρόγραμμα λιτότητας και φτώχειας δηλαδή ήταν σχεδιασμένο για να πονέσει, παρά για να επιτύχει, όπως ομολόγησε η ίδια η Α.Μέρκελ και δημοσιεύει το defencenet.gr σήμερα. Όλοι γνώριζαν ότι θα αποτύγχανε.

Τα παραπάνω σενάρια και εκτιμήσεις περιλαμβάνονται σε δημοσιεύματα των πλέον έγκυρων εντύπων του διεθνούς οικονομικού τύπου.
Όμως το πιο συγκλονιστικό από όλα είναι το εκτενέστατο αφιέρωμα της αμερικανικής Wall Street Journal, όπου αποκαλύπτεται και όλο το πολτικό παρασκήνιο της μεθόδευσης και των πιέσεων για να γίνει η Ελλαδα πειραματόζωο. Το δημοσίευμα αναφέρει:

«Η Ευρώπη φοβάται ότι η ελληνική έξοδος από το ευρώ θα μπορούσε να διασπείρει τη μαζική φυγή κεφαλαίων από την Πορτογαλία, την Ισπανία ή άλλες χώρες μέλη του ευρώ, που δυσκολεύονται… Ορισμένοι αξιωματούχοι της Ευρωπαϊκής Ένωσης,  επιχειρηματολογούν σε ιδιωτικές συζητήσεις, ότι το ευρώ θα μπορούσε να αντιμετωπίσει μία ελληνική έξοδο από την Ευρωζώνη, επειδή οι αγορές κατανοούν ότι η κρίση του χρέους στην Ελλάδα είναι μοναδικά σοβαρή» (σ.σ. τι επιχείρημα).

«Άλλοι ανησυχούν ότι αυτό θα προκαλέσει πανικό και απόσυρση καταθέσεων από τις  ευρωπαϊκές τράπεζες και ξεπούλημα κρατικών ομολόγων το οποίο θα μπορούσε να θέσει σε κίνδυνο το ίδιο το νόμισμα. Αυτό θα παρουσιάσει τη Γερμανία και τη βόρεια Ευρώπη με  φοβερή επιλογή: Είτε να παρακολουθεί την κατάρρευση του  Ευρωπαϊκού κέντρου μετά από δεκαετίες πολιτικής ολοκλήρωσης ή να σπεύσει σε «βαθύτερη» δημοσιονομική ένωση, συμπεριλαμβανομένης της έκδοσης ευρωομολόγων , για να σώσει το ευρώ».
Παρουσιάζονται αναλυτικά τις θυσίες των Ελλήνων που αντιμετωπίζουν σωρευτική ύφεση (μείωση ΑΕΠ) 14% έως τώρα και επιπλέον 6,5% υπολογιζόμενη για φέτος, επίσημη ανεργία 21% και ονομαστική μείωση χρέους μόλις 29 δις ευρώ μετά από κούρεμα μεγαλύτερο από 100 δις ευρώ, το οποίο χρέος παραμένει 50% μεγαλύτερο από το θεωρητικό (περσινό προ του κουρέματος) ΑΕΠ. Για την ακρίβεια, σύμφωνα με το δημοσίευμα, το χρέος στην Ελλάδα μετά το κούρεμα «μειώθηκε»  από 356 δις ευρώ το 2011 σε προβλεπόμενο  327 δις ευρώ φέτος!!!
Το δημοσίευμα παρουσιάζει επίσης πόσο καταδικαστική ήταν το πρόγραμμα για την Ελλάδα και πόσο λανθασμένο αν και αναφέρει επίσης πόσο λανθασμένα εφαρμόστηκε. Ρίχνει όμως το βάρος στην επιμονή της Γερμανίας ώστε να φανεί ότι «η Ελλάδα τιμωρείται και πονάει, ώστε να μην ξανακάνει κανείς το ίδιο…»

Στο μεταξύ, παρά το γεγονός ότι η Ελλάδα πήρε "λειψό ποσόν" και έχει κρατηθεί ένα δις ευρώ η Ελλάδα δεν θα χρειαστεί να περιμένει μέχρι τον Ιούνιο, σχολιάζουν οι Finanacial Times. Γιατί; Επειδή οι επιπτώσεις από χρεοκοπία της Ελλάδας είναι πολλαπλάσιες λένε, παρουσιάζοντας σημείωμα σύμφωνα με το οποίο η Ελλάδα μπορεί άμεσα να ταρακουνήσει τις αγορές καθώς:

1.Το 70% του ελληνικού χρέους μετά το κούρεμα, έχει περάσει σε ευρωπαϊκές χώρες, το ΔΝΤ και την ΕΚΤ με ομόλογα και δάνεια που υπολογίζονται σε 140 δισ. ευρώ.

 2.Οι ελληνικές τράπεζες έχουν συνάψει δάνεια ρέπος 140 δισ. ευρώ με την ΕΚΤ.

Αναφέρεται ακόμα ότι η ΕΚΤ έχει και ελληνικά ομόλογα 40-52 δισ. ευρώ, για τα οποία είναι γνωστό ότι δεν έχουν ποτέ δοθεί λεπτομέρειες αν κουρεύτηκαν, πως και πόσο… Υποτίθεται πως η ΕΚΤ, ελληνικές τράπεζες και funds ή ξένες τράπεζες όπως η ολλανδική ΑBN Amro και τα funds Vega και Elliott, έχουν και ελληνικά ομόλογα διεθνούς δικαίου.

Έτσι το δημοσίευμα αναφέρει ότι μία στάση πληρωμών, θα προκαλέσει εξαιρετικά μεγάλες απώλειες στους διεθνείς πιστωτές και τις αγορές, άμεσα, χωρίς να υπολογιστούν οι πολλαπλάσιες έμμεσες απώλειες, (ντόμινο) για το οποίο αναφέρεται ότι δεν είναι καν προετοιμασμένες οι αρχές!!!
Σε κάθε περίπτωση και σε όλα τα ξένα αμερικανικά και βρετανικά δημοσιεύματα, η λύση που παρουσιάζεται είναι σταθερά, η εκτύπωση χρήματος και η πληρωμή των Ευρωπαϊκών χρεών (συνολικά) με αυτά, αλλά η Γερμανία και η Ευρώπη επιμένουν σε καταστροφικές πολιτικές λιτότητας, που μεγαλώνουν και δεν λύνουν το πρόβλημα.

πηγη:Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Δεν Ψηφίζω – Raoul Vaneigem

Πέρσι, η μικρότερη κόρη μου, γυρίζοντας από το σχολείο μου είπε: «Βρίσκομαι σε μεγάλη αμηχανία. Μου εξήγησαν ότι όλοι έχουν καθήκον να ψηφίζουν. Εν τω μεταξύ, εσύ δεν ψηφίζεις. Εξήγησέ μου γιατί!»
Είχα, τότε, καλά επιχειρήματα, σήμερα είναι ακόμα καλύτερα.
Κάποτε οι πολιτικές ιδέες είχαν σημασία στα μάτια των πολιτών και καθόριζαν την εκλογική τους επιλογή. Υπήρχε τότε ένα πολύ ξεκάθαρο όριο ανάμεσα στην αριστερά και τη δεξιά, ανάμεσα στους προοδευτικούς και τους συντηρητικούς. Ήδη όμως από τότε φαινόταν καθαρά ότι οι κοινωνικές κατακτήσεις είχαν κερδηθεί πρώτα απ’ όλα στους δρόμους, με τις εξεγέρσεις, τις απεργίες ή τις μεγάλες λαϊκές διαδηλώσεις. Οι λαϊκοί ρήτορες και οι κοινοβουλευτικοί εκπρόσωποι σοσιαλιστές και «κομμουνιστές» απέδιδαν κατόπιν στον εαυτό τους τα εύσημα και επωφελούνταν για
να ασκούν την επιρροή τους στις μάζες. Χωρίς την αποφασιστικότητα των διεκδικητικών κινημάτων δεν θα υπήρχε ούτε μείωση του χρόνου εργασίας, ούτε πληρωμένες διακοπές, ούτε δικαιώματα περίθαλψης, επίδομα ανεργίας, προνόμια που οι πολυεθνικές μαφίες κατεδαφίζουν σήμερα, με τη βοήθεια των κυβερνήσεων της δεξιάς και της αριστεράς.
Πολύ σύντομα είδαμε το εργατικό κίνημα να γίνεται γραφειοκρατικό. Φάνηκε ότι τα κόμματα και τα συνδικάτα τα απασχολούσε περισσότερο η αύξηση της εξουσίας τους παρά η προστασία ενός προλεταριάτου που μέχρι τη δεκαετία του 1960 υπερασπιζόταν μια χαρά τον εαυτό του. Το κόκκινο έγινε ροζ και το ρόδο φυλλορρόησε. Καθώς ο σοσιαλδημοκρατικός ρεφορμισμός γινόταν καπνός, η απάτη του λεγόμενου «κομμουνιστικού» κινήματος κατέρρεε με τη διάλυση της σταλινικής αυτοκρατορίας, αφήνοντας ελεύθερο το πεδίο σε μια πραγματική αποικιοποίηση των μαζών. Η ανάδυση και η κυριαρχία μιας οικονομίας κατανάλωσης ήρθαν όντως στην κατάλληλη στιγμή να αντισταθμίσουν τα δυσάρεστα αποτελέσματα της απο-αποικιοποίησης που οι λαοί του τρίτου κόσμου είχαν αποσπάσει διά της βίας.

Ο μύθος της κοινωνίας της ευδαιμονίας, που προπαγανδίζει ο καταναλωτισμός και που καταγγέλθηκε απ’ το Μάη του ’68, αποσυντίθεται σήμερα και συνοδεύει στη χρεοκοπία του τον χρηματιστηριακό καπιταλισμό, που η κερδοσκοπική του φούσκα σκάει και αποκαλύπτει
γύρω μας το κενό που δημιούργησε το τρελό χρήμα, το χρήμα που χρησιμοποιείται για την αναπαραγωγή του σε κλειστό κύκλωμα (όχι χωρίς να γεμίζουν στο διάβα του οι τσέπες των μαφιόζων μπίζνεσμαν και των πολιτικών, που μόλις ξαναεκλεγούν θα συστήσουν λιτότητα).
Εν τω μεταξύ το σουπερμάρκετ έγινε το πρότυπο της δημοκρατίας: διαλέγουμε ελεύθερα οποιοδήποτε προϊόν, φτάνει να το πληρώνουμε βγαίνοντας. Το σημαντικό για την οικονομία και αυτούς που επωφελούνται είναι να μας κάνουν να καταναλώνουμε οτιδήποτε για να ανεβαίνει ο τζίρος. Μέσα στην πελατειακή πολιτική που μας μαστίζει σήμερα, οι ιδέες δεν έχουν περισσότερη αξία από ένα διαφημιστικό φυλλάδιο. Αυτό που μετράει για τον υποψήφιο είναι να μεγαλώσει την εκλογική του πελατεία, ώστε να πάνε οι δουλειές του καλύτερα για τα εγωιστικά του συμφέροντα.
Tι θα πει πραγματική δημοκρατία; Μια συνέλευση πολιτών διαλέγει αντιπροσώπους για να υπερασπιστούν τις διεκδικήσεις της, τους δίνει εντολή να την εκπροσωπούν και τους ζητάει να δώσουν λόγο για την επιτυχία ή την αποτυχία της αποστολής τους. Όμως, σε τι θα με κπροσωπούσαν αυτοί που:
–κλέβουν τον δημόσιο πλούτο,
–χρησιμοποιούν τους δασμούς και τους φόρους των μισθωτών και των μικροεπαγγελματιών για να ξελασπώσουν τις καταχρήσεις των μπάνγκστερ,
–διαχειρίζονται τα νοσοκομεία σαν κερδοσκοπικές επιχειρήσεις χωρίς να λαμβάνουν υπόψη τους ασθενείς,
–προωθούν τα σχολεία-στρατόπεδα και κατασκευάζουν φυλακές και κλειστά κέντρα αντί να πολλαπλασιάζουν τα μικρά σχολεία,
–υποστηρίζουν τις μαφίες των αγροτικών προϊόντων που εκτρέπουν τη διατροφή από τη φύση,
–καταστρέφουν τους τομείς προτεραιότητας (μεταλλουργία, υφαντουργία, κατοικία, ταχυδρομεία, μεταφορές, υαλουργία, εργοστάσια αγαθών χρήσιμων στην κοινωνία);
Απ’ την άκρα αριστερά ως την άκρα δεξιά, αυτό που προέχει είναι η αναζήτηση πελατείας, είναι η εξουσία, το ψέμα, η απάτη και τα φούμαρα. Είναι η περιφρόνηση του φουκαρά που ρίχνει στα χαμένα την εμπιστοσύνη του στην κάλπη χωρίς να σκέφτεται τη χολέρα της απογοήτευσης που, καθώς τον οδηγεί εξαγριωμένο στην τυφλή λύσσα, τον προετοιμάζει για τη βαρβαρότητα του «ο καθένας για πάρτη του» και του «όλοι εναντίον όλων».
Μα, θα πείτε, δεν είναι όλοι οι πολιτικοί διεφθαρμένοι, δεν ξοδεύουν όλοι το χρήμα του φορολογούμενου σε επαγγελματικά ταξίδια, σε έξοδα παραστάσεως, σε διάφορες καταχρήσεις. Μερικοί είναι έντιμοι και αφελείς. Σίγουρα, αλλά αυτοί δεν μένουνε καιρό στην αρένα.
Εν τω μεταξύ χρησιμοποιούνται για προπέτασμα από τους διψασμένους για εξουσία, τους άρρωστους για κυριαρχία, τους διαχειριστές της εκλογικής φάρσας, τους προαγωγούς ενός ίματζ που κοτσάρουν παντού χωρίς να φοβούνται τη γελοιοποίηση. Ας μην παρεξηγηθώ: αν και η κοινοβουλευτική δημοκρατία σαπίζει όρθια, δεν προτείνω ούτε να την εξαφανίσουμε ούτε να την ανεχθούμε σαν το μη χείρον. Δεν θέλω ούτε το «Βούλωσ’ το!» ούτε το «Μη σταματάς να μιλάς!». Θέλω να ξαναβρεί η πολιτική το αρχικό της νόημα: τέχνη της διακυβέρνησης της πολιτείας. Θέλω μια άμεση δημοκρατία που να πηγάζει όχι από δαρμένους, προδομένους πολίτες που λένε «καλά είμαι εδώ», αλλά από άνδρες και γυναίκες που νοιάζονται να προάγουν παντού την αλληλεγγύη και την πρόοδο του ανθρώπου.
Όταν τοπικές κοινότητες δρώντας συνολικά –στο πρότυπο των διεθνών ομοσπονδιών–
αποφασίσουν την αυτοδιαχείρισή τους και εξετάσουν:
–Με ποιο τρόπο θα προωθηθεί η δημιουργία μορφών δωρεάν ενέργειας προς χρήση όλων.
–Πώς θα ιδρυθεί ένας επενδυτικός συνεταιρισμός που θα χρηματοδοτήσει την οικοδόμησή της.
–Πώς θα τεθεί σε λειτουργία η συλλογική διαχείριση ενός επενδυτικού ταμείου συγκροτημένου με τέτοια χρηματοδοτική συμμετοχή που να καθιστά δυνατή την άρνηση των μικρών και μεσαίων εισοδημάτων να καταβάλλουν τους δασμούς και τους φόρους που επιβάλλει το Κράτος-μπάνγκστερ.
–Πώς θα γενικευθεί η κατάληψη των εργοστασίων και η διαχείρισή τους από τους εργαζόμενους σε αυτά.
–Πώς θα οργανωθεί μια τοπική παραγωγή που θα προορίζεται για κατανάλωση από τις τοπικές και τις ομόσπονδες κοινότητες, ώστε να γλιτώσουμε από τις κομπίνες της αγοράς και να εξασφαλίσουμε σιγά σιγά τη δωρεάν διάθεση των αγαθών επιβίωσης, που καταργεί το χρήμα. (Μην πείτε πως είναι ουτοπία! Αυτό ακριβώς έκαναν το 1936 οι ελευθεριακές κοινότητες της Καταλονίας και της Αραγoνίας, πριν να τις συντρίψουν οι κομμουνιστές.)
–Πώς θα διαδοθεί η ιδέα και η πρακτική αυτού του δωρεάν που είναι το μόνο απόλυτο όπλο απέναντι στο εμπορευματικό σύστημα.
–Πώς θα ευνοηθεί η εξάπλωση των λεγόμενων βιολογικών αγροκτημάτων και η διείσδυσή τους μέσα στις πόλεις.
–Πώς θα πολλαπλασιαστούν μικρές σχολικές μονάδες γειτονιάς, απ’ όπου να έχουν εξοριστεί οι έννοιες του συναγωνισμού, του ανταγωνισμού και της αλληλοσφαγής. Ουτοπικό; Όχι. Στο Μεξικό, στο Σαν Κριστομπάλ, το Πανεπιστήμιο της Γης προτείνει μια δωρεάν εκπαίδευση στους πιο διαφορετικούς τομείς (συν τους παραδοσιακούς: εργαστήρια τσαγκαράδων, μηχανικών, ηλεκτρονικών, σιδηρουργίας, φυσικής καλλιέργειας, μαγειρικής, μουσικής, ζωγραφικής κτλ). Η μόνη απαιτούμενη ιδιότητα είναι η επιθυμία για μάθηση. Δεν υπάρχουν διπλώματα, αλλά ζητιέται από αυτούς «που ξέρουν» να μεταδίδουν δωρεάν και παντού τις γνώσεις τους.
–Πώς θα προικιστούν οι τοπικές κοινότητες με υγειονομικούς σταθμούς, όπου θα μπορεί να εξασφαλίζεται η βασική περίθαλψη με τη βοήθεια αγροτικών και συνοικιακών γιατρών.
–Πώς θα οργανωθεί ένα δίκτυο δωρεάν μεταφορών, που να μη μολύνει.
–Πώς θα τεθεί σε λειτουργία μια ενεργή αλληλεγγύη με στόχο τα παιδιά, τους γέροντες, τους αρρώστους και τους αναπήρους, τα άτομα με νοητικές δυσκολίες.
–Πώς θα φτιαχτούν εργαστήρια καλλιτεχνικής δημιουργίας ανοιχτά σε όλους.
–Πώς θα μετατραπούν τα σουπερμάρκετ σε αποθήκες, όπου τα προϊόντα, τερπνά και ωφέλιμα, θα ανταλλάσσονται με πράγματα ή με υπηρεσίες, με στόχο να εξαφανιστεί το χρήμα και η εξουσία.
Τότε θα ψηφίσω. Με πάθος!!!
Τίτλος πρωτότυπου: Pourquoi je ne vote pas
1η έκδοση: Siné Hebdo, τ. 80, 17/3/2010
Έκδοση στην ελληνική γλώσσα: Bibliothèque des enfants perdus, Αθήνα 2010
(Μτφρ. natadipa)

 http://classwar.espiv.net/?p=3022