Για την ομορφη μυτιληνη

    

Η παράδοση αποδίδει τον θάνατό της Σαπφώ στον άτυχον έρωτα της για τον Φάωνα, τον μυθικό βαρκάρη της Λέσβου, που 'τανε προικισμένος από την Αφροδίτη με νεότητα κι ομορφιά περισσή. Απογοητευμένη δίνει τέλος στη ζωή της, πέφτοντας στο Ιόνιο πέλαγος από το ακρωτήρι Λευκάτας, δίπλα στον ναό του Απόλλωνα. (Επίσης όμως δεν έχει ξεκαθαρίσει αν ήταν άντρας ή γυναίκα, γιατί παίζει ναναι και Η Φάον, μια πανέμορφη κοπέλα που απέρριψε τον έρωτά της. Πάντως κι οι δυο είναι θρύλοι και τίποτε το σίγουρο δε μας έχει σωθεί).

   Τα Ποιήματα

Υπηρέτησα την ομορφιά.
Ήταν το καλύτερο
που μπορούσα να κάνω.

Κακό πράγμα ο Θάνατος.
Έτσι το 'κριναν οι Θεοί,
αλλιώς θα πέθαιναν κι οι ίδιοι.

Ο όμορφος άνθρωπος
είναι όμορφος σήμερα
κι όχι αύριο.
Ο καλός άνθρωπος είναι καλός
και σήμερα κι αύριο.

Έδυσε η Σελήνη
κι η Πούλια.
Είναι μεσάνυχτα,
ο χρόνος περνά
κι εγώ κοιμάμαι μόνη.
.....

Κι είναι η αγάπη μου η καλή
σα το γλυκό το μήλο
που άκρη-άκρη κρέμεται
απ' το πιο ψηλό κλαρί.
Και που το ξεχάσανε
οι εργάτες του χωριού
όταν κορφολόγησαν
τη μηλιά τη δροσερή.

Γύρω από την ωραία σελήνη
τ' αστέρια κρύβουν το φωτεινό
πρόσωπό τους, όταν εκείνη πλημμυρίζει
όλη τη γη με το ασημένιο της φως.
......

Έχω μιά κόρη όμορφη
μιά κόρη αγαπημένη
που τήνε λένε Κληίδα
το πρόσωπό της όμοιο
μ' άνθη χρυσά του κάμπου.
Δε την αλλάζω εγώ
κι αν μου δίνανε
του Κροίσου όλα τα πλούτη.
.......

Ξαφνικά με κυριεύει
η επιθυμία του θανάτου.
Θέλω να πεθάνω
μόνο και μόνο για να δω
τις γεμάτες λωτούς
και δροσερές όχθες
του Αχέροντα.
......

Ποιά απολίτιστη γυναίκα θέλγει
τη ψυχή σου,
ντυμένη χωριάτικη στολή
κι ανίκανη να σηκώσει το φόρεμά της
πάνω από του ποδιού τον αστράγαλο;
......

Στον ύπνο μου χθες
η Αφροδίτη
μου μίλησε και της μίλησα...

(αποσπάσματα...) μετάφραση Γιάννης Καρβέλας

Σαπφώ: "Τα Ποιήματα". Εκδόσεις επιστημονικών βιβλίων και περιοδικών:
UNIVERSITY STUDIO PRESS
Θεσσαλονίκη 1997
_________________________________________