Περίληψη
Το δικαίωµα στην προστασία της εµπορικής επωνυµίας είναι απόλυτο. Το δικαίωµα στην εµπορική
επωνυµία αποκτάται µε την προτεραιότητα στην πραγµατική χρησιµοποίησή της στις συναλλαγές,
ενώ η καταχώρηση έχει απλώς δηλωτική σηµασία και αποτελεί µαχητό τεκµήριο για το ότι αυτός
που την ενέγραψε πρώτος είναι ο πραγµατικός δικαιούχος.
Προσβάλλεται το δικαίωµα στην επωνυµία, και όταν τρίτος καταχωρεί στο διαδίκτυο σελίδα µε τα
στοιχεία διακριτικού το οποίο αποτελεί στοιχείο της επωνυµίας δικαιούχου, µε αποτέλεσµα αφενός
να εντείνεται η σύγχυση µεταξύ καταναλωτών και συνεργατών δικαιούχου και τρίτου, αφετέρου
ο δικαιούχος να αδυνατεί να δηµιουργήσει ανάλογη σελίδα στο διαδίκτυο λόγω προηγούµενης
καταχώρησής της.
----------------------
Κείµενο Απόφασης
Κατά το αρ. 13 παρ. 1 του ν. 146/1914 περί αθεµίτου ανταγωνισµού
"όστις κατά τας συναλλαγάς ποιείται χρήσιν ονόµατος τινός, εµπορικής
επωνυµίας ή βιοµηχανικής επιχειρήσεως ή εντύπου τινός κατά τρόπο
δυνάµενον να προκαλέσει σύγχυσιν µε το όνοµα, την εµπορική επωνυµία ή το
διακριτικόν γνώρισµα, άτινα έτερος νοµίµως µεταχειρίζεται, δύναται να
υποχρεωθεί υπό του τελευταίου εις παράλειψιν χρήσεως". Εξάλλου, τα αρ.
4-7 του ν. 1089/1980 "περί εµπορικών και βιοµηχανικών επαγγελµατικών και
βιοτεχνικών επιµελητηρίων" που άρχισε να ισχύει από τη δηµοσίευσή του
στην ΕΤΚ (αρ. 72) στις 12.11.80, µε τον οποίο καταργήθηκαν οι ως τότε
ισχύοντες αντίστοιχοι νόµοι και ιδίως ο ν. 184/1914 "περί συστάσεως
επαγγελµατικών και βιοτεχνικών επιµελητριών", όπως είχε τροποποιηθεί,
ρυθµίζεται η υποχρέωση αυτού που ασκεί εµπορική ή βιοµηχανική επιχείρηση
να προβεί σε σχετική γραπτή αναγγελία της έναρξης των εργασιών της και
κάθε σχετικής µεταβολής. Μεταξύ των στοιχείων που πρέπει να περιέχει η
αναγγελία, είναι και η εµπορική ή εταιρική επωνυµία, υπό την οποία
διεξάγονται οι εργασίες της επιχειρήσεως (αρ. 4 παρ. 28), Με την παρ. 3
του ίδιου αρ. 4 ορίζονται ότι πάσα νέα επωνυµία πρέπει να διαφέρει κατά
τρόπον ευδιάκριτον των εγγεγραµµένων εις το αυτό πρωτόκολλον τοιούτων",
ενώ σύµφωνα µε το αρ. 8 του ιδίου νόµου "ο δικαιούχος της επωνυµίας
δικαιούται να χρησιµοποιεί αποκλειστικώς ταύτην να συναλλάσσεται δι’
αυτής, δικαιούµενος να αιτείται και δικαστική προστασίας της επωνυµίας
και του τίτλου του κατά τας διατάξεις του παρόντος άρθρου και των αρ. 57
επ. του Αστικού Κώδικος", επισηµαίνεται δε, ότι εντελώς όµοιες κατά τη
φραστική διατύπωση και το ουσιαστικό τους περιεχόµενο ήταν και οι
διατάξεις των αρ. 54-58 και από αυτές οι κυρίως αντίστοιχες προς τις
προαναφερόµενες των αρ. 94 παρ. 3 εδαφ. 2 και 58 του ν. 184/1914 που
καταργήθηκε κατά τα προαναφερόµενα. Από τις άνω διατάξεις, αλλά και από
εκείνες του αρ. 58 ΑΚ που εφαρµόζονται, συµπληρωµατικώς, λόγω της
ευθείας παραποµπής σ’ αυτό του αρ. 8 του ν. 1089/80, αλλά και αναλογικώς
λόγω της οµοιότηταb) του αντικειµένου (Γ. Μπαλή Γεν. Αρχ. εκδ. Βη παρ.
25 κυρίως σελ. 81 Α. Τούση Γεν. Αρχ. 1962 παρ. 35 σ. 447, Γεωργιάδη -
Σταθόπουλου Αστικός Κώδικας αρθ. 51 αριθµ. 17-18), προκύπτει µε
σαφήνεια, ότι το δικαίωµα στην προστασία της εµπορικής επωνυµίας είναι
απόλυτο, ώστε κάθε προσβολή του είναι παράνοµη, εφόσον δεν υπάρχει λόγος
και δεν γίνεται επίκληση που να αίρει τον παράνοµο χαρακτήρα. Για την
προστασία της αξιώσεως του δικαιούχου για άρση και παράλειψη της
προσβολής η οποία συντελείται µε την αµφισβήτηση του δικαιώµατος στην
επωνυµία ή και µε τη χρήση της από άλλον δεν απαιτείται ο προσβολέας να
ενεργεί µε υπαιτιότητα και ιδίως µε πρόθεση να επιφέρει σύγχυση και να
επωφεληθεί από πλεονεκτήµατα της προσβαλλόµενης επωνυµίας, (στοιχεία τα
οποία είναι απαραίτητα µόνο για την αξίωση αποζηµιώσεως από
αδικοπραξία), ώστε για τη θεµελίωση της αξιώσεως για παράλειψη, όταν τη
συνδροµή του στοιχείου αυτού (δηλαδή της δυνατότητας να επέλθει
σύγχυση), επικαλείται ο αιτών, οπότε συντρέχει περίπτωση εφαρµογής και
του αρ. 13 παρ. 1 ν. 146/14, αρκεί ότι γίνεται χρήση της επωνυµίας κατά
τρόπο που αντικειµενικώς, ανεξάρτητα από υπαιτιότητα του χρήστη, µπορεί
να προκαλέσει σύγχυση κ.λ.π. Από όλα δε αυτά προκύπτει ότι η αγωγή για
παράλειψη µπορεί να στηρίζεται σε όλες τις ως άνω συρρέουσες διατάξεις
που αλληλοσυµπληρώνονται και οι όροι της καθεµιάς δεν είναι αντίθετοι
προς εκείνους της άλλης. Η επωνυµία προσδιορίζει καταρχήν το πρόσωπο του
επιχειρηµατία ή την ατοµικότητα ορισµένης επιχειρήσεως και αφορά κυρίως
τη φερεγγυότητα και γενικώς την καλή συναλλαγική παρουσία τους γι’ αυτό
και για την προστασία της δεν λαµβάνεται υπόψη ο κλάδος του εµπορίου ή
βιοµηχανίας όταν είναι να κριθεί η ύπαρξη κινδύνου συγχύσεως µεταξύ
επωνυµιών (Α. Τσιριντάνη Στοιχ. ΕµπΔ Α’ παρ. 44). Από τις ίδιες
διατάξεις συνάγεται ότι το δικαίωµα στην εµπορική επωνυµία αποκτάται µε
την προτεραιότητα στην πραγµατική χρησιµοποίησή της στις συναλλαγές,
αρχή που διατρέχει όλο το δίκαιο των διακριτικών γνωρισµάτων, ενώ η
καταχώρηση έχει απλώς δηλωτική σηµασία και αποτελεί µαχητό τεκµήριο για
το ότι αυτός που την ενέγραψε πρώτος είναι ο πραγµατικός δικαιούχος. Η
επωνυµία των νοµικών προσώπων και ειδικώς των εµπορικών εταιριών µπορεί
να αποτελείται και από λέξεις φανταστικές ανάµεσα στις οποίες µπορεί να
υπάρχει µια χαρακτηριστική όλης της επωνυµίας, οπότε ο κίνδυνος της
συγχύσεως από τη µεταγενέστερη επωνυµία που χρησιµοποιεί την ίδια λέξη
έστω και µε διαφορετικά γράµµατα είναι εντονότερος και η κρίση για το
ευδιάκριτο πρέπει να είναι αυστηρότερη, ενώ τέλος το πότε υπάρχει
κίνδυνος συγχύσεως µεταξύ δύο επωνυµιών είναι ζήτηµα πραγµατικής
εκτιµήσεως που κρίνεται κατά τις αντιλήψεις που επικρατούν στις
συναλλαγές (ΕφΑθ 10146/1989, ΕλλΔ 32/196).
Στην προκείµενη περίπτωση η αιτούσα ισχυρίζεται ότι ιδρύθηκε το
έτος 1950 και από τότε χρησιµοποιεί συνεχώς στις συναλλαγές την επωνυµία
"ΕΛΕΞ Ελληνική Εταιρία Εξαγωγικού Εµπορίου Α.Ε." που την διέλαβε και σε
σχετική δήλωσή της που καταχωρήθηκε στο πρωτόκολλο επωνυµιών του ΕΒΕΑ.
Oτιn η καθής η οποία ιδρύθηκε πρόσφατα εµφανίζεται στις συναλλαγές µε
τον τίτλο "Ε.Λ.Ε.Ξ. - Εισαγωγική Α.Ε.Ε." και διακριτικό τίτλο ΕΛΕΞ, ότι
το στοιχείο που προέχει και στις δύο επωνυµίες είναι η λέξη ΕΛΕΞ µε
αποτέλεσµα να δηµιουργείται σύγχυση µε την δική της επωνυµία που αυτή
χρησιµοποιεί νοµίµως ώστε η χρήση της ως άνω επωνυµίας από την καθής να
είναι παράνοµη. Με βάση τα ανωτέρω ζητεί να υποχρεωθεί αυτή να παύσει
την χρήση της επωνυµίας και του διακριτικού τίτλου ΕΛΕΞ και να
απαγγελθεί σε βάρος του νοµίµου εκπροσώπου της προσωπική κράτηση και
χρηµατική ποινή για κάθε παραβίαση της παρούσας στο µέλλον.
Πιθανολογήθηκαν τα εξής: Με το */1950 συµβόλαιο του συµβολαιογράφου
Αθηνών Δ.Θ. το οποίο εγκρίθηκε µε την */1950 απόφαση του Υπουργού
Εθνικής Οικονοµίας που δηµοσιεύθηκε στο */1950 Δελτίο της ΕΤΚ, ιδρύθηκε
η αιτούσα ενώ η επωνυµία της "ΕΛΕΞ - Ελληνική Εταιρία Εξωτερικού
Εµπορίου Α.Ε." καταχωρήθηκε στο πρωτόκολλο των εµπορικών και
βιοµηχανικών του ΕΒΕΑ µε αριθ. */50/1950. Την επωνυµία αυτή έκτοτε
χρησιµοποιεί συνεχώς και αδιαλείπτως σε όλες τις συναλλαγές της έχοντας
γίνει ευρύτατα γνωστή µέσω αυτής στο ευρύ καταναλωτικό κοινό. Aς
σηµειωθεί ότι η αιτούσα είναι αποκλειστική αντιπρόσωπος για την Ελλάδα
των παγκοσµίου φήµης και υψηλής ποιότητας προϊόντων Γκρούντιχ, στα οποία
περιλαµβάνονται εκτός από τηλεοράσεις, στερεοφωνικά και άλλες συσκευές
ήχου και εικόνας, αλλά και ασύρµατες τηλεφωνικές συσκευές, ξυριστικές
µηχανές και άλλες χρηστικές µικροσυσκευές. Η καθής ιδρύθηκε το έτος 1996
µε την επωνυµία "Εψιλον Λάµδα Εψιλον Ξ. Εισαγωνική Α Ε" και έχει ως
σκοπό την εισαγωγή και εµπορία εκτός άλλων, και ηλεκτρονικών ειδών
τηλεπικοινωνίας κινητής τηλεφωνίας και άλλων συναφών ειδών καθώς και την
συντήρηση και γενικώς τεχνική υποστήριξη των ανωτέρω ειδών. Πλην όµως,
ενώ σύµφωνα µε το καταστατικό της έπρεπε σε όλες τις συναλλαγές της να
χρησιµοποιεί τον πλήρη τίτλο της, αυτή άρχισε να χρησιµοποιεί σε
συνδυασµό µε την αρχική επωνυµία της, το διακριτικό ΕΛΕΞ το οποίο
αποτελεί και στοιχείο της επωνυµίας της αιτούσας. Με τον τρόπο όµως
αυτό, δηλαδή µε την προσθήκη στην επωνυµία της του άνω διακριτικού
δηµιουργείται παραπλάνηση και σύγχυση του καταναλωτικού κοινού τόσο στον
προφορικό λόγο, δηλαδή µε την προφορά µόνο των αρχικών γραµµάτων των
τεσσάρων πρώτων λέξεων της επωνυµίας της Ε(ψιλον) Λ(άµδα) Ε(ψιλον) Ξ όσο
και στα διάφορα έγγραφα δηλαδή, µε την αναγραφή µόνο των αρχικών
γραµµάτων και µάλιστα κεφαλαίων των τριών πρώτων λέξεων της επωνυµίας
της και ολόκληρης της τέταρτης λέξης της οποίας όµως το αρχικό γράµµα Ξ
έχει το ίδιο µέγεθος µε τα υπόλοιπα τρία γράµµατα το Ε, το Λ και το Ε
και όλα αυτά σε διπλάσιο µέγεθος από τα υπόλοιπα γράµµατα, ώστε να
τονίζεται το ΕΛΕΞ και να υπολαµβάνουν οι ενδιαφερόµενοι και το
καταναλωτικό κοινό ότι πρόκειται για την εταιρία της αιτούσας η οποία
έχει επικρατήσει στις συναλλαγές µε το διακριτικό στοιχείο ΕΛΕΞ. Στην
χρήση αυτή του διακριτικού στοιχείου της η αιτούσα διαµαρτυρήθηκε
εντονότατα µε την αποστολή εξώδικης δήλωσης στην οποία ζητούσε από την
καθής να παύσει να χρησιµοποιεί στην επωνυµία της το άνω διακριτικό
στοιχείο. Η καθής αρχικά παραδέχθηκε το δίκαιο του αιτήµατος της
αιτούσας και δήλωσε ότι σε σύντοµο χρονικό διάστηµα θα έπαυε να
χρησιµοποιεί το άνω διακριτικό στοιχείο στα έντυπα της και γενικά στις
συναλλαγές της προς τρίτους. Πλην όµως, όχι µόνο δεν διέγραψε από τα
έντυπα της το άνω στοιχείο αλλά καταχώρησε στο διαδίκτυο σελίδα µε τα
στοιχεία ΕΛΕΞ µε αποτέλεσµα να εξακολουθεί η σύγχυση µεταξύ των
καταναλωτών και συνεργατών της αιτούσας και αυτής αφού σε ορισµένα
σηµεία έχουν κοινούς εµπορικούς στόχους, ενώ η αιτούσα αδυνατεί να
δηµιουργήσει ανάλογη σελίδα στο διαδίκτυο αφού πρώτη καταχωρήθηκε η
σελίδα της καθής. Ενδεικτικό της συγχύσεως που προκαλεί η χρήση του άνω
στοιχείου είναι ότι την 31.8.99 εστάλη στην αιτούσα το 40550/31.8.99
τιµολόγιο παροχής υπηρεσιών της εταιρίας ταχυµεταφορών ΕΠΕ από το οποίο
προέκυπτε ότι οι αποστολές που είχαν χρεωθεί στο όνοµα αυτής είχαν γίνει
από την καθής, ενώ την 27.9.99 απεστάλη στα γραφεία της αιτούσας µε την
εταιρία ταχυµεταφορων Α.Ε. µία επιταγή της ΕΤΕ που είχε εκδοθεί στην
Μήλο από τον Α.Κ. σε διαταγή ΕΛΕΞ ποσού 76.673 και ηµεροµηνία πληρωµής
10.12.99 η οποία όµως όπως αποδείχθηκε, από έλεγχο στα αρχεία της
αιτούσας, δεν αφορούσε αυτή, αλλά την καθής. Πιθανολογείται δηλαδή ότι
το δικαίωµα της αιτούσας στην άνω επωνυµία της την οποία αυτή
χρησιµοποιεί από το έτος 1950 συνεχώς και αδιαλείπτως στις συναλλαγές
της και έχει γίνει πλέον στοιχείο που την ξεχωρίζει και χαρακτηρίζει
προσβάλλεται κατά τρόπο παράνοµο από την καθής η οποία πρόσφατα άρχισε
να το χρησιµοποιεί επιφέροντας εκτός των άλλων και σύγχυση στο
συναλλασσόµενο µε αυτήν και την αιτούσα κοινό. Συνεπώς θα πρέπει να
γίνει δεκτή η ένδικη αίτηση ως ουσιαστικά βάσιµη και παρασχεθεί η
αιτούµενη προσωρινή δικαστική προστασία µε την απαγόρευση στην καθής να
χρησιµοποιεί στο µέλλον, µε απειλή σε βάρος του νοµίµου εκπροσώπου της
προσωπικής κρατήσεως και χρηµατικής ποινής, την ίδια κατά τα κύρια
σηµεία της επωνυµίας µε της αιτούσας, και κυρίως το διακριτικό στοιχείο
ΕΛΕΞ ή ΕΛΕΧ και απαλείψει αυτό από τα έντυπα και τα λοιπά στοιχεία της
καθώς και την σχετική καταχώρηση της σελίδας µε τα στοιχεία elex στο
διαδίκτυο, κατά τα ειδικότερα στο διατακτικό οριζόµενα.
LawNet S.A.
ΝΟΜΙΚΟ ΔΙΚΤΥΟ Α.Ε. – ΣΟΛΩΝΟΣ 43 & ΟΜΗΡΟΥ – 106 72 ΑΘΗΝΑ
ΤΗΛ: 210 – 33.92.572-5 FAX: 210 – 33.92.575 E-mail: law@lawnet.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου