ΔΗΜΟΣΙΕΥΣΗ ΦΩΤΟΓΡΑΦΙΩΝ ΑΝΗΛΙΚΟΥ

ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ     ΑΡΧΗ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ ΔΕΔΟΜΕΝΩΝ     ΠΡΟΣΩΠΙΚΟΥ ΧΑΡΑΚΤΗΡΑ           Ταχ. Δ/νση:     ΚΗΦΙΣΙΑΣ  1-3                                            115 23  ΑΘΗΝΑ      ΤΗΛ.:              210-6475600     FAX:               210-6475628

Αθήνα,21/03/2008 ΑΠ:       Γ/ΕΞ/1508

Α Π Ο Φ Α Σ Η    ΑΡ.  4/2008

Η Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα, συνήλθε μετά από πρόσκληση του Προέδρου της σε τακτική συνεδρίαση την 01/02/2007, ημέρα Πέμπτη και ώρα 10.00, προκειμένου να εξετάσει την υπόθεση που αναφέρεται στο ιστορικό της παρούσας. Στη συζήτηση της παρούσας υπόθεσης παρέστησαν οι Χρ. Παληοκώστας, αναπληρωτής Πρόεδρος της Αρχής (σε αντικατάσταση του Προέδρου Δ. Γουργουράκη, που δεν παρέστη στη συζήτηση της παρούσας υπόθεσης, λόγω κωλύματος), Λ. Κοτσαλής, Φ. Δωρής, Σ. Σαρηβαλάσης και Αγ. Παπανεοφύτου, τακτικά μέλη της Αρχής, καθώς και το αναπληρωματικό μέλος Γρ. Πάντζιου σε αντικατάσταση του τακτικού Α. Πομπόρτση, ο οποίος – αν και εκλήθη νομίμως εγγράφως – δεν παρέστη, λόγω κωλύματος. Στη συνεδρίαση παρέστη, επίσης, με εντολή του Προέδρου, ο Δημήτρης Ζωγραφόπουλος, νομικός ελεγκτής, ως εισηγητής. Επίσης, παρέστη, με εντολή του Προέδρου, και η Αγγελική Κανακάκη, υπάλληλος του Διοικητικού – Οικονομικού Τμήματος της Αρχής, ως γραμματέας.

Η Αρχή έλαβε υπόψη τα παρακάτω:

Υποβλήθηκε στην Αρχή Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα (με αρ. πρωτ. 2531, από 13/10/2003, όπως συμπληρώθηκε μεταγενέστερα με τα υπ’ αρ. 2550, από 15/10/2003, 212, από 19/01/2005, 733, από 25/02/2005, 2834, από 13/06/2005, 2742, από 14/04/2006, 6044, από 15/09/2006, έγγραφα, καθώς και με τα συνημμένα στα έγγραφα αυτά) καταγγελία – προσφυγή του X και της συζύγου του Y, η οποία στρέφεται κατά της εκδοτικής εταιρείας ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, στην ιδιοκτησία της οποίας ανήκει η εφημερίδα ΕΘΝΟΣ. Σύμφωνα με αυτή την προσφυγή – καταγγελία δημοσιεύτηκε, τη 18/09/2003, στο ένθετο περιοδικό Θέλω (τεύχος 42 του περιοδικού Θέλω, σελίδα 69) της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ φωτογραφία του ανήλικου άρρενος τέκνου των προσφευγόντων, ως συνοδευτική άσχετου με το πρόσωπο του παιδιού αυτού δημοσιεύματος, το οποίο είχε τίτλο «Ο γιος μου θέλει κοριτσίστικα παιχνίδια», χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των γονέων του και, βεβαίως, χωρίς τη συναίνεσή τους. Οι προσφεύγοντες καταγγέλλουν ότι η ως άνω δημοσίευση συνιστά επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, που αφορά ως υποκείμενο το ανήλικο τέκνο τους, η οποία έχει διενεργηθεί κατά παράβαση των διατάξεων του Ν. 2472/1997 για την Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Επίσης, ότι η σχετική φωτογραφία ετηρείτο, πριν από την ως άνω δημοσίευσή της, καθώς και μετά από αυτήν, στα αρχεία της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ και δεν έχει αποδοθεί στους προσφεύγοντες, οι οποίοι έχουν επανειλημμένα διατυπώσει σχετικό αίτημα προς τους υπευθύνους έκδοσης της εφημερίδας αυτής.

Κατόπιν τούτων, η Αρχή κάλεσε (με το υπ’ αρ. πρωτ. 4278, από 27/06/2006 έγγραφό της), τους εκπροσώπους της ως άνω εκδοτικής εταιρείας να δώσουν στην Αρχή πλήρεις διευκρινήσεις σχετικά με το περιεχόμενο της παραπάνω προσφυγής –καταγγελίας. Πράγματι, υποβλήθηκε στην Αρχή το (υπ’ αρ. πρωτ. 4649, από 11/07/2006) έγγραφο υπόμνημα της εν λόγω εταιρείας, το οποίο περιέχει τους ισχυρισμούς της σε σχέση με τα ως άνω καταγγελλόμενα. Στη συνέχεια, το υπόμνημα αυτό διαβιβάστηκε (με το υπ’ αρ. 5220, από 31/07/2006, έγγραφο της Αρχής) στους προσφεύγοντες, προκειμένου να επιχειρήσουν, κατά την κρίση τους, αντίκρουση των εκεί προτεινόμενων από την καταγγελλόμενη εκδοτική εταιρεία ισχυρισμών. Σε απάντηση, υποβλήθηκε το προαναφερόμενο (υπ’ αρ. 6044, από 15/09/2006) έγγραφο από τους προσφεύγοντες.

Με βάση τα προαναφερόμενα, κλήθηκε (με το υπ’ αρ. πρωτ. 8421, από 06/12/2006, έγγραφο της Αρχής) η καταγγελλόμενη εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, ως υπεύθυνος επεξεργασίας, όπως νομίμως εκπροσωπείται, σε ακρόαση ενώπιον της Αρχής, την Πέμπτη 21/12/2006, οπότε και συζητήθηκε η ως άνω προσφυγή – καταγγελία. Κατά τη συζήτηση αυτή, η καταγγελλόμενη εταιρεία εκπροσωπήθηκε από την πληρεξούσιο δικηγόρο της Ελένη Καρυοφύλλη και τη Γ., συντάκτρια της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ, οι οποίες, αφού ανέπτυξαν τους σχετικούς ισχυρισμούς της εν λόγω εταιρείας και απάντησαν στις ερωτήσεις, που τους τέθηκαν, ζήτησαν να λάβουν γνώση των εγγράφων του φακέλου της υπόθεσης, που τηρούνται στα αρχεία της Αρχής. Η Αρχή έκανε δεκτό το αίτημα τους αυτό και ανέβαλε τη συζήτηση της παρούσας υπόθεσης για τη συνεδρίαση της 11/01/2007, ενημερώνοντας παράλληλα τους εκπροσώπους της καταγγελλόμενης εταιρείας για το ότι η συζήτηση αυτή θα διενεργηθεί χωρίς νέα κλήση.

Κατά τη μετ’ αναβολή συζήτηση, η καταγγελλόμενη εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ εκπροσωπήθηκε εκ νέου από την πληρεξούσια δικηγόρο της Ελένη Καρυοφύλλη και τη Γ., συντάκτρια της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ, οι οποίες, αφού ανέπτυξαν τους σχετικούς ισχυρισμούς της εν λόγω εταιρείας και απάντησαν στις ερωτήσεις, που τους τέθηκαν, ζήτησαν και έλαβαν προθεσμία (έως τη 16/01/2007), προκειμένου να υποβληθεί στην Αρχή υπόμνημα για την πληρέστερη ανάπτυξη των ισχυρισμών της εν λόγω εταιρείας. Πράγματι, το υπόμνημα αυτό υποβλήθηκε εμπροθέσμως στην Αρχή (με το υπ’ αρ. πρωτ. 284, από 16/01/2007).

Μετά από εξέταση των προαναφερομένων στοιχείων, αφού αναγνώστηκαν τα πρακτικά των συνεδριάσεων της 21/12/2006, της 11/01/2007 και της 25/01/2007, άκουσε την πρόταση του εισηγητή και κατόπιν διεξοδικής συζήτησης,

ΣΚΕΦΤΗΚΕ ΣΥΜΦΩΝΑ ΜΕ ΤΟΝ ΝΟΜΟ

1. Η Αρχή, λαμβάνοντας υπόψη ιδίως:

1) Τις διατάξεις του Συντάγματος, και ιδίως εκείνες των άρθρων 2 παρ. 1, 5 παρ. 1, 9Α, 14, 25, 28 και 106 παρ. 2.

2) Τις διατάξεις του Ν. 2472/1997 για την Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, που ενσωμάτωσε στην ελληνική έννομη τάξη εκείνες της Οδηγίας 95/46/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου, της 24^ης Οκτωβρίου 1995, για την προστασία των φυσικών προσώπων έναντι της επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα και για την ελεύθερη κυκλοφορία των δεδομένων αυτών, καθώς και τις διατάξεις της Οδηγίας αυτής.

3) Τις διατάξεις της Ευρωπαϊκής Σύμβασης για την Προάσπιση των Δικαιωμάτων του Ανθρώπου και των Θεμελιωδών Ελευθεριών (ΕΣΔΑ) του Συμβουλίου της Ευρώπης, η οποία κυρώθηκε εκ νέου με το ΝΔ 53 της 19/20.09.1974 (ΦΕΚ Α΄ 256), όπως αυτή ερμηνεύεται από τη νομολογία του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου (ΕΔΔΑ).

4) Τις διατάξεις της Σύμβασης 108 (1981) του Συμβουλίου της Ευρώπης για την προστασία των ατόμων από την αυτοματοποιημένη επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, η οποία κυρώθηκε με το Ν. 2068/1992 (ΦΕΚ Α΄ 118) και τέθηκε σε ισχύ ως προς την Ελλάδα την 01/12/1995 με την Ανακοίνωση Υπ. Εξωτερικών Φ.0546/4173 (ΦΕΚ Α΄ 207/1995).

5) Τις διατάξεις του Διεθνούς Συμφώνου για τα Ατομικά και Πολιτικά Δικαιώματα, που κυρώθηκε με το Ν. 2462/1997 (ΦΕΚ Α΄ 25).

6) Τις διατάξεις της Διεθνούς Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία υιοθετήθηκε από τη Γενική Συνέλευση των Ηνωμένων Εθνών το 1989 και τέθηκε σε ισχύ την 2^η Σεπτεμβρίου 1990, ενώ κυρώθηκε με το Ν. 2101/1992 για την Κύρωση της Διεθνούς Σύμβασης για τα δικαιώματα του παιδιού (ΦΕΚ Α΄, 192).

2. Επειδή, το άρθρο 9Α του Συν/τος ορίζει ότι «καθένας έχει δικαίωμα προστασίας από τη συλλογή, επεξεργασία και χρήση, ιδίως με ηλεκτρονικά μέσα, των προσωπικών του δεδομένων, όπως νόμος ορίζει. Η προστασία των προσωπικών δεδομένων διασφαλίζεται από ανεξάρτητη αρχή, που συγκροτείται και λειτουργεί όπως νόμος ορίζει». Το άρθρο 14 του Συν/τος ορίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «1. Καθένας μπορεί να εκφράζει και να διαδίδει προφορικά, γραπτά και δια του τύπου τους στοχασμούς του τηρώντας τους νόμους του Κράτους. 2. Ο Τύπος είναι ελεύθερος. Η λογοκρισία και κάθε άλλο προληπτικό μέτρο απαγορεύονται. (…)». Εξάλλου, οι διατάξεις των άρθρων 2 παρ. 1, 106 παρ. 2 και 5 παρ. 1 του Συν/τος ορίζουν, αντίστοιχα, ότι «ο σεβασμός και η προστασία της αξίας του ανθρώπου αποτελούν την πρωταρχική υποχρέωση της Πολιτείας», ότι «η ιδιωτική οικονομική πρωτοβουλία δεν επιτρέπεται να αναπτύσσεται σε βάρος της ελευθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ή προς βλάβη της εθνικής οικονομίας», και, τέλος, ότι «καθένας έχει δικαίωμα να αναπτύσσει ελεύθερα την προσωπικότητά του και να συμμετέχει στην κοινωνική, οικονομική και πολιτική ζωή της Χώρας, εφόσον δεν προσβάλλει τα δικαιώματα των άλλων και δεν παραβιάζει το Σύνταγμα ή τα χρηστά ήθη».

3. Επειδή, το άρθρο 8 της ΕΣΔΑ , που αναφέρεται στο δικαίωμα σεβασμού της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής, ορίζει ότι: «1. Παν πρόσωπον δικαιούται εις τον σεβασμόν της ιδιωτικής και οικογενειακής ζωής του, της κατοικίας του και της αλληλογραφίας του. 2. Δεν επιτρέπεται να υπάρξη επέμβασις δημοσίας αρχής εν τη ασκήσει του δικαιώματος τούτου, εκτός εάν η επέμβασις αύτη προβλέπεται υπό του νόμου και αποτελεί μέτρον το οποίον, εις μίαν δημοκρατικήν κοινωνίαν είναι αναγκαίον δια την εθνικήν ασφάλειαν, την δημοσίαν ασφάλειαν, την οικονομικήν ευημερίαν της χώρας, την προάσπισιν της τάξεως και την πρόληψιν ποινικών παραβάσεων, την προστασίαν της υγείας ή της ηθικής, ή την προστασίαν των δικαιωμάτων και ελευθεριών άλλων». Εξάλλου, το άρθρο 10 της ΕΣΔΑ, που αναφέρεται στην ελευθερία της έκφρασης, ορίζει ότι: «1. Παν πρόσωπoν έχει δικαίωμα εις την ελευθερίαν εκφράσεως. Το δικαίωμα τούτο περιλαμβάνει την ελευθερίαν γνώμης ως και την ελευθερίαν λήψεως ή μεταδόσεως πληρoφoριών ή ιδεών, άνευ επεμβάσεως δημoσίων αρχών και ασχέτως συνόρων. Το παρόν άρθρoν δεν κωλύει τα Κράτη από τoυ να υπoβάλωσι τας επιχειρήσεις ραδιoφωνίας, κινηματoγράφoυ ή τηλεoράσεως εις κανoνισμoύς εκδόσεως αδειών λειτoυργίας. 2. Η άσκησις των ελευθεριών τoύτων, συνεπαγoμένων καθήκoντα και ευθύνας δύναται να υπαχθή εις ωρισμένας διατυπώσεις, όρους, περιορισμούς ή κυρώσεις, προβλεπομένους υπό του νόμου και απoτελoύντας αναγκαία μέτρα εν δημοκρατική κοινωνία δια την εθνικήν ασφάλειαν, την εδαφικήν ακεραιότηταν ή δημoσίαν ασφάλειαν, την πρoάσπισιν της τάξεως και πρόληψιν του εγκλήματος, την πρoστασίαν της υπoλήψεως ή των δικαιωμάτων των τρίτων, την παρεμπόδισιν της κoινολογήσεως εμπιστευτικών πληροφοριών ή την διασφάλισιν του κύρους και αμερoληψίας της δικαστικής εξουσίας».

4. Επειδή, το άρθρο 2 του Ν. 2472/1997 ορίζει, μεταξύ άλλων, τα εξής: «Για τους σκοπούς του παρόντος νόμου νοούνται ως: α) Δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, κάθε πληροφορία που αναφέρεται στο υποκείμενο των δεδομένων. Δεν λογίζονται ως δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα τα στατιστικής φύσεως συγκεντρωτικά στοιχεία, από τα οποία δεν μπορούν πλέον να προσδιορισθούν τα υποκείμενα των δεδομένων. β) Ευαίσθητα δεδομένα, τα δεδομένα που αφορούν τη φυλετική ή εθνική προέλευση, τα πολιτικά φρονήματα, τις θρησκευτικές ή φιλοσοφικές πεποιθήσεις, τη συμμετοχή σε  συνδικαλιστική οργάνωση, στην υγεία, στην κοινωνική πρόνοια και στην ερωτική ζωή,  στα σχετικά με ποινικές διώξεις ή καταδίκες, καθώς και στη συμμετοχή σε συναφείς με τα ανωτέρω ενώσεις προσώπων. γ) Υποκείμενο των δεδομένων, το φυσικό πρόσωπο στο οποίο αναφέρονται τα δεδομένα, και του οποίου η ταυτότητα είναι γνωστή ή μπορεί να εξακριβωθεί, δηλαδή μπορεί να προσδιορισθεί αμέσως ή εμμέσως, ιδίως βάσει αριθμού ταυτότητας ή βάσει ενός η περισσότερων συγκεκριμένων στοιχείων που χαρακτηρίζουν την υπόστασή του από άποψη φυσική, βιολογική, ψυχική, οικονομική, πολιτιστική, πολιτική ή κοινωνική. δ) Επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (…), κάθε εργασία ή σειρά εργασιών που πραγματοποιείται, από το Δημόσιο ή από νομικό πρόσωπο δημοσίου δικαίου ή ιδιωτικού δικαίου ή ένωση προσώπων ή φυσικό πρόσωπο με ή χωρίς τη βοήθεια αυτοματοποιημένων μεθόδων και εφαρμόζονται σε δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, όπως η συλλογή, η καταχώριση, η οργάνωση, η διατήρηση ή αποθήκευση, η τροποποίηση, η εξαγωγή, η χρήση, η διαβίβαση, η διάδοση ή κάθε άλλης μορφής διάθεση, η συσχέτιση ή ο συνδυασμός, η διασύνδεση, η δέσμευση (κλείδωμα), η διαγραφή, η καταστροφή. ε) Αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα (…), κάθε διαρθρωμένο σύνολο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία είναι προσιτά με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια. (…) ια) Συγκατάθεση του υποκειμένου των δεδομένων, κάθε ελεύθερη, ρητή και ειδική δήλωση βουλήσεως, που εκφράζεται με τρόπο σαφή, και εν πλήρη επίγνωση, και με την οποία, το υποκείμενο των δεδομένων, αφού προηγουμένως ενημερωθεί, δέχεται να αποτελέσουν αντικείμενο επεξεργασίας τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα που το αφορούν. Η ενημέρωση αυτή περιλαμβάνει πληροφόρηση τουλάχιστον για τον σκοπό της επεξεργασίας, τα δεδομένα ή τις κατηγορίες δεδομένων που αφορά η επεξεργασία, τους αποδέκτες ή τις κατηγορίες αποδεκτών των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και το όνομα, την επωνυμία και τη διεύθυνση του υπεύθυνου επεξεργασίας και του τυχόν εκπροσώπου του. Η συγκατάθεση μπορεί να ανακληθεί οποτεδήποτε, χωρίς αναδρομικό αποτέλεσμα (…)». Εξάλλου, το άρθρο 3 παρ. 1 του ίδιου νόμου ορίζει ότι «οι διατάξεις του παρόντος νόμου εφαρμόζονται στην εν όλω ή εν μέρει αυτοματοποιημένη επεξεργασία καθώς και στη μη αυτοματοποιημένη επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία περιλαμβάνονται ή πρόκειται να περιληφθούν σε αρχείο».

5. Επειδή, ακολούθως, κατά το άρθρο 1 του Ν. 2472/1997, η θέσπιση των προϋποθέσεων για την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα αποσκοπεί στην προστασία των δικαιωμάτων και θεμελιωδών ελευθεριών κάθε προσώπου, ενώ το άρθρο 15 παρ. 1 του ίδιου νόμου ορίζει ότι η αποστολή της Αρχής Προστασίας Δεδομένων Προσωπικού Χαρακτήρα συνίσταται στην εποπτεία της εφαρμογής του νόμου αυτού και άλλων ρυθμίσεων, που αφορούν την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και στην ενάσκηση των αρμοδιοτήτων, που της ανατίθενται κάθε φορά. Εξάλλου, το άρθρο 21 παρ. 1 του Ν. 2472/1997 ορίζει ότι η Αρχή επιβάλλει στους υπεύθυνους επεξεργασίας ή στους τυχόν εκπροσώπους τους τις από τη διάταξη αυτή προβλεπόμενες διοικητικές κυρώσεις για παράβαση των υποχρεώσεών τους, που απορρέουν από το νόμο αυτό και από κάθε άλλη ρύθμιση, που αφορά την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα.

6. Επειδή, περαιτέρω, η διάταξη του άρθρου 4 παρ. 1 του Ν. 2472/1997, εναρμονιζόμενη, ιδίως, με τις διατάξεις των άρθρων 9Α, 25 παρ. 1 και 28 του Συν/τος, 8 και 7 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης και 6 της Οδηγίας 95/46/ΕΕ, ρητά ορίζει ότι: «Τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα για να τύχουν νόμιμης επεξεργασίας πρέπει: α) Να συλλέγονται κατά τρόπο θεμιτό και νόμιμο για καθορισμένους, σαφείς και νόμιμους σκοπούς και να υφίστανται θεμιτή και νόμιμη επεξεργασία ενόψει των σκοπών αυτών. β) Να είναι συναφή, πρόσφορα, και όχι περισσότερα από όσα κάθε φορά απαιτείται εν όψει των σκοπών της επεξεργασίας. (…)». Καθιερώνονται, λοιπόν, ως θεμελιώδεις προϋποθέσεις για τη νομιμότητα κάθε επεξεργασίας δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και για τη νομιμότητα της σύστασης και λειτουργίας κάθε αρχείου, οι αρχές του σκοπού της επεξεργασίας και της αναλογικότητας των δεδομένων σε σχέση πάντα με το σκοπό επεξεργασίας. Συνεπώς, κάθε επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, που γίνεται πέραν του επιδιωκόμενου σκοπού ή η οποία δεν είναι πρόσφορη και αναγκαία για την επίτευξή του, δεν είναι νόμιμη.

7. Επειδή, εξάλλου, το άρθρο 5 του Ν. 2472/1997 ορίζει ότι η συλλογή και η επεξεργασία απλών δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και η ίδρυση και λειτουργία σχετικού αρχείου, επιτρέπεται κατ’ εξαίρεση και χωρίς τη συγκατάθεση του υποκειμένου τους, εφόσον συντρέχει κάποια από τις περιπτώσεις, που προβλέπονται κατά τρόπο περιοριστικό στην παρ. 2 του άρθρου αυτού. Εξάλλου, το άρθρο 7 του Ν. 2472/1997 ορίζει ότι η συλλογή και η επεξεργασία ευαίσθητων δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και η ίδρυση και λειτουργία σχετικού αρχείου, επιτρέπεται μόνο κατ’ εξαίρεση, ύστερα από άδεια της Αρχής, εφόσον συντρέχει κάποια από τις περιπτώσεις, που προβλέπονται κατά τρόπο περιοριστικό στην παρ. 2 του άρθρου αυτού.

8. Επειδή, τέλος, κατά το άρθρο 57 ΑΚ, όποιος έχει προσβληθεί παράνομα στην προσωπικότητά του έχει επίσης δικαίωμα να απαιτήσει να μην επαναληφθεί η προσβολή στο μέλλον.

9. Επειδή, στην κρινόμενη υπόθεση η εκδοτική εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, ως υπεύθυνος επεξεργασίας, δημοσίευσε, τη 18/09/2003, στο ένθετο περιοδικό Θέλω (τεύχος 42 του περιοδικού Θέλω, σελίδα 69) της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ φωτογραφία του ανήλικου άρρενος τέκνου των προσφευγόντων, ως συνοδευτική άσχετου με το πρόσωπο του παιδιού αυτού δημοσιεύματος, το οποίο είχε τίτλο «Ο γιος μου θέλει κοριτσίστικα παιχνίδια», χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των γονέων του και, βεβαίως, χωρίς τη συναίνεσή τους. Οι προσφεύγοντες καταγγέλλουν ότι η ως άνω δημοσίευση συνιστά επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, που αφορά ως υποκείμενο το ανήλικο τέκνο τους και έχει διενεργηθεί κατά παράβαση των διατάξεων του Ν. 2472/1997 για την Προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα. Επίσης, ότι η σχετική φωτογραφία ετηρείτο, πριν από την ως άνω δημοσίευσή της, καθώς και μετά από αυτήν, στα αρχεία της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ και δεν έχει αποδοθεί στους προσφεύγοντες, οι οποίοι έχουν επανειλημμένα διατυπώσει σχετικό αίτημα προς τους υπευθύνους έκδοσης της εφημερίδας αυτής.

10. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν ιδίως τα ακόλουθα: Η οικογένεια των προσφευγόντων (δηλαδή, οι προσφεύγοντες και τα δύο ανήλικα τέκνα τους, ο Α. και η Β.) επισκέφτηκαν, την Κυριακή 11/05/2003, ημέρα καθιερωμένη ως Γιορτή της μητέρας, το Παιδικό Μουσείο, όπου έλαβε χώρα ανοιχτή εκδήλωση με θέμα: Εγκαίνια εκθέματος Διατροφή – Γιορτάζω τη μητέρα μου, μαγειρεύω για τη μητέρα μου. Κατά την εκδήλωση αυτή υπήρχαν στους χώρους του Παιδικού Μουσείου εθελόντριες, οι οποίες φόρεσαν στα παιδιά ποδιές για να μην λερωθούν, τα προέτρεψαν και τα βοήθησαν να ετοιμάσουν για τις μητέρες τους κάποιες γευστικές εκπλήξεις. Εντός και εκτός των χώρων του μουσείου βρίσκονταν ρεπόρτερ και κάμερες κάποιων γνωστών τηλεοπτικών καναλιών, τα οποία μετέδωσαν την είδηση στα βράδυνα τους δελτία. Κατά την εκδήλωση αυτή κάποιος φωτογράφος από το πρακτορείο του φωτογράφου Ω. φωτογράφισε τα δύο ανήλικα τέκνα των προσφευγόντων, μαζί με ένα άλλο παιδί, ενώ αυτά στέκονταν στον παρακείμενο πεζόδρομο και φορώντας ποδιές, χωρίς να ζητήσει την άδεια των προσφευγόντων για τη λήψη της φωτογραφίας αυτής. Η φωτογραφία αυτή διανεμήθηκε στη συνέχεια από την εταιρεία ΕΛΑΪΣ ΑΕ, η οποία ήταν χορηγός της εκδήλωσης, μαζί με δελτίο τύπου της ίδιας εταιρείας, σε διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης, για το σκοπό της ενημέρωσης και της πρόκλησης θετικής δημοσιότητας για τις εν γένει δραστηριότητες, καθώς και για τη συγκεκριμένη εκδήλωση, του Παιδικού Μουσείου. Εξάλλου, για τους προαναφερόμενους σκοπούς, στο πρακτορείο του φωτογράφου Ω. είχε επισήμως ανατεθεί να καλύψει τη συγκεκριμένη εκδήλωση. Οι μόνες φωτογραφίες της εκδήλωσης, που λήφθηκαν από το εν λόγω πρακτορείο και προωθήθηκαν σε μέσα μαζικής ενημέρωσης, ήταν αυτές, που απέστειλε η εταιρεία ΕΛΑΪΣ ΑΕ, ως χορηγός της εκδήλωσης, και συνόδευαν το σχετικό δελτίο τύπου, που εξέδωσε η ίδια εταιρεία. Όπως σχετικά βεβαιώνει η εταιρεία ΕΛΑΪΣ ΑΕ, στην από 17/12/2003 επιστολή της προς τον προσφεύγοντα, «η δημοσιότητα, η οποία προκλήθηκε τις αμέσως επόμενες ημέρες ήταν ιδιαιτέρως θετική και εκτενής και αφορούσε το διάστημα κυρίως Μαΐου – Ιουνίου 2003. Η συγκεκριμένη φωτογραφία, ολόκληρη και ομαδική με τρία απεικονιζόμενα παιδιά, και όχι επεξεργασμένη με απομόνωση ενός εκ των τριών παιδιών, δημοσιεύτηκε σε έγκυρες εφημερίδες, μεταξύ των οποίων το ΕΘΝΟΣ, και περιοδικά το επόμενο διάστημα, με σχόλια πλήρως εναρμονισμένα με το περιεχόμενο του σχετικού Δελτίου Τύπου. Ο κ. Ω ήταν όντως ο φωτογράφος της εκδήλωσης και είναι επιβεβαιωμένο ότι τα μόνα αντίγραφα, που εστάλησαν προς τα Μέσα ήταν όσα υποστήριξαν την εκδήλωση την επόμενη ημέρα και καμία πράξη συναλλαγής μεταξύ ΕΘΝΟΥΣ και του κ. Ω. δεν πραγματοποιήθηκε όπως ο ίδιος ο κ. Ω. μας επιβεβαίωσε με δήλωσή του, αντίγραφο της οποίας και σας επισυνάπτουμε». Πράγματι, ο Ω. επιβεβαιώνει εγγράφως, με την από 26/11/2003 επιστολή του προς την εν λόγω εταιρεία, ότι «καμία πράξη συναλλαγής δεν πραγματοποιήθηκε μεταξύ της εταιρείας [του] και του ΕΘΝΟΥΣ, η οποία να φορούσε την πώληση της εν λόγω φωτογραφίας». Από τα παραπάνω συνάγεται ιδίως ότι κατά τη συγκεκριμένη εκδήλωση ελήφθη μία φωτογραφία των ανήλικων τέκνων των προσφευγόντων, μαζί με ένα άλλο παιδί, φορώντας ποδιές, καθώς τα παιδιά αυτά συμμετείχαν στις δραστηριότητες της εν λόγω εκδήλωσης. Η περαιτέρω διαβίβαση της φωτογραφίας αυτής από την εταιρεία ΕΛΑΪΣ ΑΕ, χορηγό της εν λόγω εκδήλωσης, σε διάφορα μέσα μαζικής ενημέρωσης αποσκοπούσε στην ενημέρωση του κοινού και την πρόκληση δημοσιότητας για τις εν γένει δραστηριότητες, καθώς και για τη συγκεκριμένη εκδήλωση, του Παιδικού Μουσείου. Ο σκοπός αυτός επιτεύχθηκε με τη δημοσίευση της εν λόγω φωτογραφίας σε διάφορες εφημερίδες (εκ των οποίων το ΕΘΝΟΣ) και περιοδικά. Δεν συντρέχει λόγος ελέγχου από την Αρχή της νομιμότητας των διαδοχικών επεξεργασιών των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα των ανήλικων τέκνων των προσφευγόντων, οι οποίες διενεργήθηκαν κατά τα ανωτέρω, καθόσον οι προσφεύγοντες κατ’ επανάληψη διευκρινίζουν στα ως άνω έγγραφά τους, που υπέβαλαν στην Αρχή, ότι δεν καταγγέλλουν ενώπιον της Αρχής τη διενέργεια των επεξεργασιών αυτών, αλλά μόνο την επίμαχη δημοσίευση από την εκδοτική εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, ως υπεύθυνο επεξεργασίας, στο ένθετο περιοδικό Θέλω της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ της φωτογραφίας του ανήλικου άρρενος τέκνου τους.

11. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτουν, επίσης, τα ακόλουθα: Δημοσιεύτηκε στο ένθετο περιοδικό Θέλω (τεύχος 42 του περιοδικού Θέλω, σελίδα 69) της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ φωτογραφία του ανήλικου άρρενος τέκνου των προσφευγόντων, ως συνοδευτική άσχετου με το πρόσωπο του παιδιού αυτού δημοσιεύματος, το οποίο είχε τίτλο «Ο γιος μου θέλει κοριτσίστικα παιχνίδια», χωρίς προηγούμενη ενημέρωση των γονέων του και, βεβαίως, χωρίς τη συναίνεσή τους. Η φωτογραφία αυτή αποτελεί τμήμα μόνο της προαναφερόμενης φωτογραφίας των ανήλικων τέκνων των προσφευγόντων, μαζί με ένα άλλο παιδί, φορώντας ποδιές, από τη συμμετοχή των τριών παιδιών στις δραστηριότητες της προαναφερόμενης εκδήλωσης στο Παιδικό Μουσείο. Από την προαναφερόμενη φωτογραφία έχει εντέχνως απομονωθεί το πρόσωπο του ανήλικου άρρενος τέκνου των προσφευγόντων, φορώντας την ποδιά από τη συμμετοχή του στην εν λόγω εκδήλωση, προκειμένου να συνοδεύσει το επίμαχο δημοσίευμα. Το δημοσίευμα αυτό προσπαθεί να καθησυχάσει τις ανησυχίες κάποιας μητέρας – η οποία, κατά σύμπτωση, έχει το ίδιο όνομα με την προσφεύγουσα Υ – σχετικά με την ανάπτυξη της σεξουαλικότητας του δικού της ανήλικου άρρενος τέκνου, το οποίο κατά την κρίσιμη νηπιακή του ηλικία ασχολείται με «κοριτσίστικα παιχνίδια». Κατά τον τρόπο αυτό, όμως, οι συνειρμοί για την όποια ανάπτυξη της σεξουαλικότητας ενός ανήλικου αγοριού, μέσω της ενασχόλησής του με «κοριτσίστικα παιχνίδια», αντανακλούν μοιραία στο πρόσωπο του ανήλικου άρρενος τέκνου των προσφευγόντων, το οποίο και απεικονίζεται ευκρινώς στη φωτογραφία, που συνοδεύει το επίμαχο δημοσίευμα. Οι προσφεύγοντες πληροφορήθηκαν το γεγονός της δημοσίευσης της επίμαχης φωτογραφίας του υιού τους την 04/10/2003, όταν γνωστοί τους είδαν τη φωτογραφία αυτή στο ένθετο περιοδικό Θέλω της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ και, την επόμενη ημέρα, τους το παρέδωσαν. Οι προσφεύγοντες ισχυρίζονται ότι η επίμαχη δημοσίευση της φωτογραφίας του ανήλικου άρρενος τέκνου τους είναι ιδιαίτερα προσβλητική για την προσωπικότητά του. Επιπλέον, η προσφεύγουσα Υ. εργάζεται ως νηπιαγωγός και η επίμαχη δημοσίευση της δημιούργησε προβλήματα και στον επαγγελματικό της χώρο, καθόσον στο σχετικό άρθρο του περιοδικού Θέλω η συμπτωματική συνωνυμία της μητέρας, που απέστειλε ερώτησή της προς το περιοδικό, με την προσφεύγουσα, η αναφερόμενη ηλικία του παιδιού και η φωτογραφία στάθηκαν αιτία να πιστέψουν αρκετοί γονείς μαθητών ότι η νηπιαγωγός, στην οποία εμπιστεύτηκαν τη διαπαιδαγώγηση των παιδιών τους, «προσπαθεί να βρει λύση στις απορίες της μέσω ενός περιοδικού ποικίλης ύλης». Επιπλέον όπως αναφέρουν σχετικά οι προσφεύγοντες, στα ως άνω έγγραφά τους, που υπέβαλαν στην Αρχή, «οι εξηγήσεις, που δόθηκαν από τους καταγγελλόμενους φάνηκαν αρχικά επαρκείς, αλλά την επόμενη ημέρα αποδείχθηκαν ψευδείς . Παρόλα ταύτα δόθηκε επαρκής χρόνος στους αρμόδιους για την έκδοση του περιοδικού Θέλω να συντάξουν την έγγραφη συγγνώμη τους και να τη δημοσιεύσουν, αλλά δυστυχώς το κείμενο που τελικά δημοσιεύτηκε ήταν μόνον μέρους του κειμένου, που [οι προσφεύγοντες είχαν] ζητήσει εγγράφως να δημοσιευθεί και που μόνο με την πλήρη του μορφή θα μπορούσε να διαλύσει κάθε παρεξήγηση για το πώς βρέθηκε το παιδί [τους] να φοράει ποδιά μαγειρικής σε δημόσιο χώρο. Ακόμα και η επιλογή της θέσης του κειμένου και της γραμματοσειράς δεν ήταν σύμφωνη με το νόμο». Εξάλλου, στη συνέχεια, οι προσφεύγοντες υπέβαλαν κατά τριών υπευθύνων της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ μήνυση, στη βάση των διατάξεων των άρθρων 362 και 363 ΠΚ, για την επίμαχη επεξεργασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα του ανήλικου άρρενος τέκνου τους, με αποτέλεσμα καθένας εκ των ως άνω μηνυθέντων να καταδικασθεί, με τη σχετική από 04/03/2005, απόφαση του Τριμελούς Πλημμελειοδικείου Αθηνών σε ποινή φυλακίσεως έξι μηνών, ενώ, με την ίδια απόφαση επιδικάστηκε και χρηματική ικανοποίηση λόγω ηθικής βλάβης υπέρ των πολιτικών εναγόντων – και ήδη προσφευγόντων ενώπιον της Αρχής.

12. Επειδή, στην κρινόμενη υπόθεση, η δημοσιευθείσα φωτογραφία του ανήλικου άρρενος τέκνου των προσφευγόντων συνιστά δεδομένο του προσωπικού χαρακτήρα, και μάλιστα ευαίσθητο, καθόσον, σε συνδυασμό με το επίμαχο συνοδευτικό δημοσίευμα, αφορά την εικαζόμενη ανάπτυξη της σεξουαλικότητάς του, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 2 στοιχείο (β΄) του Ν. 2472/1997. Περαιτέρω, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει ότι η επίμαχη δημοσίευση της φωτογραφίας αυτής στο ένθετο περιοδικό Θέλω (τεύχος 42 του περιοδικού Θέλω, σελίδα 69) της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ συνιστά ιδιαίτερες και διακριτές μορφές επεξεργασίας («καταχώριση» και «διάδοση») του ευαίσθητου αυτού δεδομένου του εν λόγω υποκειμένου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στη διάταξη του άρθρου 2 στοιχείο (δ΄) του Ν. 2472/1997. Ειδικότερα, το ευαίσθητα αυτό δεδομένο υπέστη κατά τη διαδικασία παραγωγής του εντύπου, που αποτέλεσε το μέσο διάδοσής του σε έναν ευρύτατο κύκλο προσώπων, περισσότερες διαδοχικές διακριτές ηλεκτρονικές επεξεργασίες, όπως την ψηφιοποίησή του μέσω ειδικών σαρωτών (scanners) – καθόσον η προαναφερόμενη αρχικά ληφθείσα φωτογραφία των τριών παιδιών δεν ήταν ήδη σε ψηφιακή μορφή – την καταχώρισή του σε ηλεκτρονικό αρχείο, την περαιτέρω επεξεργασία του ως εικόνας, προκειμένου να απομονωθεί το πρόσωπου του υποκειμένου του δεδομένου αυτού από τα άλλα απεικονιζόμενα πρόσωπα, να βελτιωθούν η ευκρίνεια και οι χρωματισμοί της εικόνας, κλπ. Είναι προφανές ότι οι περισσότερες αυτές επεξεργασίες πραγματοποιήθηκαν με τη βοήθεια των αυτοματοποιημένων μεθόδων παραγωγής της εφημερίδας αυτής, ως εντύπου. Από τα παραπάνω συνάγεται ότι πληρούνται στην κρινόμενη υπόθεση και οι προϋποθέσεις, που θέτει η προαναφερόμενη διάταξη του άρθρου 3 παρ. 1 του Ν. 2472/1997.

13. Επειδή, από τα στοιχεία του φακέλου προκύπτει, επίσης, ότι η εκδοτική εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ τηρεί αρχείο, που περιλαμβάνει τουλάχιστον όλα τα δημοσιευμένα φύλλα της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ, όπου και βρίσκονται καταχωρημένα όλα τα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα των υποκειμένων τους, τα οποία έχουν κατά καιρούς δημοσιευθεί στην εφημερίδα αυτή. Η πρόσβαση στα δεδομένα αυτά καθίσταται δυνατή τουλάχιστον με το κριτήριο του αριθμού του κάθε φύλλου της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ, καθώς και με εκείνο της ημερομηνίας κυκλοφορίας του. Συνεπώς, με βάση τα προαναφερόμενα, η εκδοτική εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ όντως τηρεί αρχείο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 2 του Ν. 2472/1997, δηλαδή ως διαρθρωμένο σύνολο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία είναι προσιτά με γνώμονα συγκεκριμένα κριτήρια.

14. Επειδή, περαιτέρω, η εν λόγω εκδοτική εταιρεία ισχυρίζεται ότι στην κρινόμενη υπόθεση δεν υπήρξε παράνομη επεξεργασία της επίμαχης φωτογραφίας του υιού των προσφευγόντων, καθόσον οι αρμόδιοι του περιοδικού Θέλω, στο οποίο δημοσιεύθηκε η φωτογραφία αυτή, γνώριζαν ότι η εν λόγω φωτογραφία αγοράσθηκε νόμιμα από το πρακτορείο του φωτογράφου Ω. για κάθε χρήση – δηλαδή, και για την περίπτωση, όπου το θέμα της φωτογραφίας μπορούσε να συσχετισθεί με κάποιο μελλοντικό δημοσίευμα – και ότι τα εικονιζόμενα παιδιά ήταν μοντέλα. Περαιτέρω, ισχυρίζεται ότι «το κείμενο με τίτλο Ο γιος μου θέλει κοριτσίστικα παιχνίδια, το οποίο πλαισιώνει την επίμαχη φωτογραφία, αντικειμενικά κρινόμενο, καθώς και ο τίτλος αυτού, όχι μόνο δεν είναι ικανό να βλάψει την προσωπικότητα του εικονιζόμενου παιδιού ή των γονέων του και γενικά το οικογενειακό του περιβάλλον, αλλά αντίθετα, αποτελεί παραίνεση απομάκρυνσης κάθε ανησυχίας των γονέων, των οποίων τα αγόρια, στην παιδική τους ηλικία. αρέσκονται σε παιγνίδια κουζινικά, τα οποία έχουμε συνηθίσει να θεωρούμε ότι αρμόζουν περισσότερο σε κορίτσια. (…) Σημειωτέον, δε, ότι το εν λόγω κείμενο δεν αναφέρεται σε μία περίπτωση παιδιού που γενικά αρέσκεται να παίζει με παιχνίδια που θεωρούνται «κοριτσίστικα», αλλά με σε ένα παιδάκι που ζήτησε από τη μαμά του κουζινικά. γ) Τέλος, δεν είναι δυνατόν να θεωρηθεί ότι οι προσφεύγοντες δεν είχαν δώσει τη συναίνεση τους για τη λήψη της συγκεκριμένης φωτογραφίας από τον κ. Ω. Η συγκατάθεση των γονέων για τη συμμετοχή του παιδιού τους στη συγκεκριμένη εκδήλωση του Παιδικού Μουσείου, η οποία, γνώριζαν, ότι καλυπτόταν από τα ΜΜΕ, είναι αυτονόητο ότι περιλαμβάνει τη συγκατάθεση τους για τη φωτογράφηση του παιδιού και τη δημοσίευση ή προβολή των φωτογραφιών (…)».

15. Επειδή, ωστόσο, από τα στοιχεία του φακέλου – και ιδίως από τις προαναφερόμενες επιστολές της εταιρείας ΕΛΑΪΣ ΑΕ (από 17/12/2003) και του Ω. (από 26/11/2003) – προκύπτει, καταρχάς, ότι η φωτογραφία αυτή των τριών παιδιών ουδέποτε πωλήθηκε από το πρακτορείο του φωτογράφου Ω. στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ, παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς της εκδοτικής εταιρείας ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, η οποία άλλωστε δεν προσκόμισε στην Αρχή κανένα τιμολόγιο, που να αποδεικνύει την πώληση αυτή, αν και κλήθηκε να το πράξει προς απόδειξη των ισχυρισμών της. Επίσης, είναι προφανές ότι τα τρία απεικονιζόμενα παιδιά δεν ήταν μοντέλα, όπως διατείνεται η εν λόγω εκδοτική εταιρεία. Εξάλλου, από το γεγονός ότι αυτή η φωτογραφία αφορούσε συγκεκριμένη δραστηριότητα – εκδήλωση στο Παιδικό Μουσείο και είχε σταλεί στην εφημερίδα ΕΘΝΟΣ για το σκοπό ενημέρωσης για τη διενέργεια της εκδήλωσης αυτής συνάγεται ότι η εν λόγω εκδοτική εταιρεία ενομιμοποιείτο να προβεί στη δημοσίευσή της μόνο για το συγκεκριμένο σκοπό επεξεργασίας, δηλαδή την πληροφόρηση της κοινής γνώμης για την εν λόγω δραστηριότητα του Παιδικού Μουσείου, και όχι για οποιοδήποτε άλλο σκοπό επεξεργασίας. Αντίθετα, η εκδοτική εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, ως υπεύθυνος επεξεργασίας, επεξεργάστηκε τη συγκεκριμένη φωτογραφία των τριών παιδιών, απομόνωσε εντέχνως το πρόσωπο του ανήλικου άρρενος τέκνου των προσφευγόντων και δημοσίευσε την κατά τον τρόπο αυτό επεξεργασμένη φωτογραφία για εντελώς διαφορετικό σκοπό επεξεργασίας, καθιστώντας, κατά τα προαναφερόμενα, το αρχικά απλό δεδομένο προσωπικού χαρακτήρα του υποκειμένου του ευαίσθητο.

16. Επειδή, από τα παραπάνω συνάγεται ότι η δημοσίευση της επίμαχης φωτογραφίας του ανήλικου άρρενος τέκνου των προσφευγόντων, υπό τις προαναφερόμενες συνθήκες, δεν είναι σε καμία περίπτωση επεξεργασία απολύτως αναγκαία για την εξασφάλιση του δικαιώματος πληροφόρησης επί θεμάτων δημοσίου ενδιαφέροντος, ενώ ταυτόχρονα συνιστά – παρά τους περί του αντιθέτου ισχυρισμούς της εκδοτικής εταιρείας ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ – βάναυση παραβίαση της προσωπικότητας του απεικονιζομένου προσώπου, το οποίο είναι επιπλέον ανήλικο παιδί. Με βάση τα παραπάνω, η δημοσίευση της επίμαχης φωτογραφίας αντιβαίνει, επίσης, στις διατάξεις των άρθρων 9Α, 2 παρ. 1, 25, 5 παρ. 1 και 106 παρ. 2 του Συν/τος, εκείνων του άρθρου 16 της προαναφερόμενης Διεθνούς Συμβάσεως για τα Δικαιώματα του Παιδιού, η οποία κυρώθηκε με το Ν. 2101/1992 (Βλ. σχετικά ιδίως την Απόφαση 39/2007 της Αρχής), και εκείνων του άρθρου 57 ΑΚ. Και τούτο, διότι η παράνομη κατά τα ανωτέρω επεξεργασία της επίμαχης φωτογραφίας συνιστά και βάναυση προσβολή της υποχρέωσης σεβασμού και προστασίας της ανθρώπινης αξίας του υποκειμένου των δεδομένων, καθώς και του δικαιώματος στην ελεύθερη ανάπτυξη της προσωπικότητάς του. Η υποχρέωση αυτή βαρύνει και την εκδοτική εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, καθόσον το δικαίωμα στην προστασία της ανθρώπινης αξιοπρέπειας ισχύει και στις σχέσεις μεταξύ ιδιωτών. Ενώ, οι επίμαχες επεξεργασίες του ως άνω δεδομένου προσωπικού χαρακτήρα δεν μπορούν να δικαιολογηθούν ούτε από την ανάγκη πληροφόρησης της κοινής γνώμης, ούτε από το εμπορικής φύσεως έννομο συμφέρον της εν λόγω εκδοτικής εταιρείας, ενόψει των ρητών επιταγών των άρθρων 5 παρ. 1 και 106 παρ. 2 του Συν/τος.

17. Επειδή, οι προαναφερόμενες διατάξεις, των οποίων η παραβίαση έχει διαπιστωθεί στην κρινόμενη υπόθεση, αποτελούν σαφώς ρυθμίσεις, που αφορούν την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, για την εφαρμογή των οποίων η Αρχή έχει επιφορτιστεί, κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 15 παρ. 1 του Ν. 2472/1997. Και επειδή, η Αρχή διαπιστώνει επιπλέον και την παραβίαση περισσότερων διατάξεων του νόμου αυτού. Ειδικότερα, η δημοσίευση της επίμαχης φωτογραφίας του ανήλικου άρρενος τέκνου των προσφευγόντων, καθώς και κάθε άλλη επεξεργασία της από την εκδοτική εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, ως υπεύθυνο επεξεργασίας, χωρίς τη συγκατάθεση των γονέων του απεικονιζομένου προσώπου, συνιστά παράνομη επεξεργασία αυτών των δεδομένων του προσωπικού χαρακτήρα, καθόσον παραβιάζει ιδίως τις διατάξεις των άρθρων 2, 5, 7, 4 παρ. 1, 11, 12 και 13 του Ν. 2472/1997. Όσον αφορά ειδικότερα τις διατάξεις του άρθρου 11 του Ν. 2472/1997, οι οποίες ρητά θεσπίζουν σε βάρος του υπευθύνου επεξεργασίας υποχρέωση ενημέρωσης του υποκειμένου, που περιλαμβάνει οπωσδήποτε τα εκεί αναφερόμενα στοιχεία, η Αρχή έχει ήδη κρίνει (Βλ. Αποφάσεις 3/2007 και 39/2007) ότι η υποχρέωση αυτή είναι θεμελιώδης και συνιστά, καταρχήν, αναφαίρετο δικαίωμα του υποκειμένου, διότι από την εκπλήρωσή της εξαρτάται και η δυνατότητα άσκησης των δικαιωμάτων πρόσβασης και αντίρρησης του υποκειμένου. Συνεπώς, κάθε συλλογή και επεξεργασία προσωπικών δεδομένων, που διενεργείται χωρίς να έχει προηγηθεί η προαναφερόμενη υποχρέωση ενημέρωσης του υποκειμένου τους, είναι καταρχήν παράνομη.

18. Επειδή, οι κατά τα ανωτέρω διαπιστωθείσες παραβιάσεις των προαναφερομένων διατάξεων δικαιολογούν την επιβολή στην εκδοτική εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, ως υπεύθυνο επεξεργασίας, προστίμου, σύμφωνα με τα οριζόμενα στο άρθρο 21 του Ν. 2472/1997. Ειδικότερα, δικαιολογούν την επιβολή προστίμου εκατό χιλιάδων (100.000) Ευρώ. Επιπλέον, πρέπει τα επίμαχα δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα, τα οποία έχουν τύχει παράνομης επεξεργασίας και τηρούνται στα αρχεία της ως άνω εκδοτικής εταιρείας, να επιστραφούν στα υποκείμενα τους. Ειδικότερα, το σχετικό αίτημα των προσφευγόντων να τους αποδοθεί η φωτογραφία, όπου απεικονίζονται τα δύο ανήλικα παιδιά τους, η οποία εξακολουθεί να τηρείται στα αρχεία της ως άνω εκδοτικής εταιρείας, θεμελιώνεται τόσο στη βάση της διάταξης του άρθρου 21 παρ. 1 στοιχείο (ε΄) του Ν. 2472/1997 όσο και στη βάση της διάταξης του άρθρου 57 ΑΚ, καθόσον η επιστροφή των σχετικών δεδομένων διασφαλίζει ότι η κατά τα ανωτέρω προσβολή της προσωπικότητας, που υπέστη το άρρεν τέκνο των προσφευγόντων, δεν θα επαναληφθεί στο μέλλον. Για την επιβολή των παραπάνω διοικητικών κυρώσεων συνεκτιμώνται, ιδίως, η σοβαρότητα των παραβάσεων, που διαπιστώθηκαν, η οικονομική κατάσταση της εν λόγω εταιρείας, ως υπευθύνου επεξεργασίας, και ο βαθμός υπαιτιότητάς της.

ΓΙΑ ΤΟΥΣ ΛΟΓΟΥΣ ΑΥΤΟΥΣ

Η Αρχή,

1) Αποφαίνεται ότι η κρινόμενη δημοσίευση στο ένθετο περιοδικό Θέλω της εφημερίδας ΕΘΝΟΣ, ιδιοκτησίας της εκδοτικής εταιρείας ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, της επίμαχης φωτογραφίας, που αφορά ως υποκείμενο δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα το ανήλικο άρρεν τέκνο των προσφευγόντων, αντιβαίνει στις επιταγές των διατάξεων, που αναφέρονται στο σκεπτικό της παρούσας απόφασης και με την εφαρμογή των οποίων έχει επιφορτιστεί η Αρχή. Επομένως, είναι παράνομη η κρινόμενη επεξεργασία αυτών των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, καθώς και η σύσταση και λειτουργία του σχετικού αρχείου.

2) Επιβάλλει στην εκδοτική εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, ως υπεύθυνο επεξεργασίας, για τις κατά τα ανωτέρω διαπιστωθείσες παραβιάσεις των προαναφερομένων διατάξεων για την προστασία του ατόμου από την επεξεργασία δεδομένων του προσωπικού χαρακτήρα, πρόστιμο ποσού εκατό χιλιάδων (100.000) Ευρώ.

3) Υποχρεώνει την εκδοτική εταιρεία ΠΗΓΑΣΟΣ ΕΚΔΟΤΙΚΗ ΑΕ, ως υπεύθυνο επεξεργασίας, να επιστρέψει τα σχετικά δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα των υποκειμένων τους, τα οποία έχουν τύχει παράνομης επεξεργασίας και παρανόμως τηρούνται στα αρχεία της εταιρείας αυτής, στους προσφεύγοντες.

Ο Αναπληρωτής Πρόεδρος Χρήστος Παληοκώστας

Η Γραμματέας Αγγελική Κανακάκη