Θεσσαλονίκη. Ένα κινητό "σχολείο" στους δρόμους της πόλης για "τα παιδιά των φαναριών"

Ένα κινητό "σχολείο", που φτάνει σε παιδιά και εφήβους, οι οποίοι δεν έχουν πρόσβαση στο αυτονόητο δικαίωμα της μάθησης, έχει προσεγγίσει εκατοντάδες μέλη πληθυσμιακών ομάδων, που ζουν στο περιθώριο της ελληνικής κοινωνίας, από το Νοέμβριο του 2009.
    Τρεις, τέσσερις ή και πέντε παιδαγωγοί, ψυχολόγοι και κοινωνικοί λειτουργοί της εθελοντικής ομάδας Praxis μεταφέρουν ένα μεγάλο μπαούλο με ρόδες (διαστάσεων 1,40 Χ 1,20) απ’ άκρη σ’ άκρη της Θεσσαλονίκης, σε φανάρια, όπου παιδιά επαίτες προσφέρονται να καθαρίσουν τα τζάμια των αυτοκινήτων για λίγα χρήματα, σε καταυλισμούς Ρομά, ακόμη και στους δρόμους του κέντρου της πόλης. Επί τόπου, ανοίγουν το μπαούλο και στήνουν έξι πίνακες, με διάφορα θέματα, ξεκινώντας μια ιδιότυπη διδασκαλία, μακριά από σχολικές αίθουσες και θρανία, αφού απευθύνεται σε "παιδιά του δρόμου".
    «Τα θέματα της διδασκαλίας είναι διαφορετικά κάθε φορά, ανάλογα με τις ανάγκες της πληθυσμιακής ομάδας, που θέλουμε να προσεγγίσουμε» αναφέρει στο ΑΠΕ-ΜΠΕ η υπεύθυνη της πρωτοβουλίας της ομάδας Praxis, Στεφανία Πανταζή, εξηγώντας τον τρόπο που λειτουργεί το λεγόμενο mobile school.
    Νωρίτερα, έχει προηγηθεί μια έρευνα των εθελοντών δασκάλων, για τον εντοπισμό τέτοιων ομάδων, και στη συνέχεια καθορίζεται το περιεχόμενο του "μαθήματος". Ανάγνωση, γραφή, αριθμητική, παιχνίδια ρόλων για τα δικαιώματα των παιδιών, θέματα υγιεινής, αλλά και εγκυμοσύνης για τις έφηβες -ανύπαντρες συνήθως- μητέρες, κανόνες συμπεριφοράς, κουκλοθέατρο κ.ά. Όλα βρίσκονται στους πίνακες που μεταφέρει το "κινητό σχολείο".
    «Διαθέτουμε συνολικά 300 πίνακες διδασκαλίας, με διαφορετικό θεματικό περιεχόμενο, τους οποίους επιλέγουμε ανάλογα με τον χώρο που θα προσεγγίσουμε» αναφέρει η κα Πανταζή. Η διαδικασία του μαθήματος θα κρατήσει περίπου δύο ώρες και στο διάστημα αυτό οι εκπαιδευμένοι εθελοντές θα πρέπει να φέρουν τα παιδιά σε επαφή -ίσως για πρώτη φορά στη ζωή τους- με την έννοια της διδασκαλίας, με το σχολείο, αλλά και με βασικά θέματα επιβίωσης.
    «Το βασικότερο είναι η ανάπτυξη της αυτοπεποίθησης αυτών των παιδιών, που, ζώντας κάτω από τέτοιες συνθήκες, έχουν μειωμένη αυτοεκτίμηση, και παράλληλα αντιμετωπίζουν μια πυραμίδα προβλημάτων, που έχει σχέση με την επιβίωσή τους» εξηγεί και συμπληρώνει: «σκοπός μας είναι να επιβραβεύσουμε το παιδί».
    Το κινητό σχολείο έχει επισκεφτεί πολλές φορές τους συνοικισμούς Ρομά, Αγία Σοφία και Δενδροποτάμου, αλλά και την Αριστοτέλους, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης, όπου δεν διστάζει να ξεδιπλώσει τον απλό σχολικό εξοπλισμό στα απορημένα μάτια των παιδιών, που αφήνουν για λίγο την περιπλάνησή τους και συμμετέχουν με ενδιαφέρον στις δράσεις του αυτοσχέδιου σχολείου.
    Το κινητό σχολείο προωθεί η ομώνυμη ομάδα mobile school του Βελγίου, και λειτουργεί σε πολλές μεγαλουπόλεις ευρωπαϊκών χωρών.
   (Ε. Ρακιτζή)
http://efagonizesthe.blogspot.com/2011/04/blog-post_5278.html