Πέρασαν δύο σχεδόν μήνες από τη μέρα που οι φθαρτοπαραγωγοί του Παραλιμνίου πέταξαν ντομάτες και άλλα φθαρτά στο δρόμο, για να εκφράσουν την απόγνωση τους, μπας και αλλάξει κάτι. Αλλά, δυο μήνες μετά, το μόνο που άλλαξε είναι το ύψος της απόγνωσης τους, που ανέβηκε κατακόρυφα. Αντίθετα, οι ντομάτες έγιναν και άλλο “χώμα” και πωλούνταν προς 15 σεντ του ευρώ το κιλό από τη ΣΕΔΙΓΕΠ Παραλιμνίου, προκαλώντας νεύρα, κατήφεια και νέα ύψη απόγνωσης στους παραγωγούς. Σε αυτό τον κοσμάκη που βολοδέρνει μέσα στον κάμπο και τα προβλήματα, για να παράγει προϊόντα, που τις πιο πολλές φορές του προκαλούν ακόμα μεγαλύτερη δυστυχία, με τις τιμές που “πιάνουν στο παζάρι”. Δηλαδή, ποιες τιμές; “Τιμές - ρεντίκολο”, μας είπαν κάποιοι παραγωγοί.
Σύμφωνα με το γεωργό και μέλος της ΣΕΔΙΓΕΠ Παραλιμνίου Σολωμό Καλλήσιη, η κατάσταση χειροτερεύει αντί να καλυτερεύει με τις τιμές των φθαρτών στο Παραλίμνι, και παρά τη διαμαρτυρία των παραγωγών, κανένας δεν ασχολήθηκε για να δώσει λύσεις. “Αισθανόμαστε μόνοι, κανένας δεν είναι μαζί μας και πάμε από το κακό στο χειρότερο”, είπε. Ανέφερε ακόμη πως τα χρέη των γεωργών διαρκώς αυγατίζουν στις τράπεζες και τα Χριστούγεννα που πέρασαν, ως να ήταν κακομαθημένα μωρά που έπρεπε να τιμωρηθούν, δεν τους έδωσαν ούτε και τις επιδοτήσεις που δικαιούνταν.
Συρρίκνωση
Ο ΓΕΝΙΚΟΣ Γραμματέας του Παναγροτικού Νεκτάριος Κάρυος, σχολιάζοντας τις αναφορές των γεωργών στο Παραλίμνι, ανέφερε στον “Φ” πως η διαχρονική απουσία ολοκληρωμένης στρατηγικής για αντιμετώπιση των διαρθρωτικών προβλημάτων της γεωργίας, και ειδικά στην ελεύθερη Αμμόχωστο, οδήγησε τους γεωργούς στην απαξίωση της πολιτικής, ιδιαίτερα τα οκτώ τελευταία χρόνια, μετά την ένταξη στην Ε.Ε. Αντί να αξιοποιηθούν οι πολιτικές της Ε.Ε. που θα απέφεραν θετικά αποτελέσματα για τους γεωργούς, αφέθηκαν αντίθετα όλες οι αρνητικές παράμετροι σε βάρος των γεωργών. Δεν είναι τυχαίο, πρόσθεσε ο κ. Κάρυος, που η Κύπρος, μαζί με μια άλλη μικρή ομάδα ευρωπαϊκών χωρών, καταγράφεται σε έκθεση της Ε.Ε., ως χώρα στην οποία κατά το 2010, παρατηρήθηκε περαιτέρω μείωση του αγροτικού εισοδήματος.Τη στιγμή, που στην πλειονότητα των χωρών- μελών της Ε.Ε., παρατηρήθηκε αύξηση, που φτάνει σε κάποιες περιπτώσεις το 15%. Όμως, σ’ αυτές τις χώρες, κατέληξε ο κ. Κάρυος, παρατηρήθηκε ταυτόχρονα στήριξη από τις Κυβερνήσεις, των υποδομών και άλλων αναγκών της αγροτικής οικονομίας.
«Βατερλώ» το κολοκάσι
Η φετινή χρονιά, ίσως να είναι η χειρότερη που υπήρξε στην εμπορία του κολοκασιού, από τότε που παράγεται στο νησί. Από την αρχή της εκριζωτικής περιόδου, η τιμή του κυμάνθηκε από 35 ως 50 σεντ το κιλό χονδρικά, ενώ η αξία παραγωγής με βάση το κοστολόγιο, είναι ένα ευρώ και 20 τουλάχιστον σεντ. Ακόμα και αυτή την περίοδο που το κολοκάσι άρχισε να λιγοστεύει, επωλείτο στη ΣΕΔΙΓΕΠ Παραλιμνίου χονδικά, προς 50 σεντ. «Ψάχνουν λάκκους να πέσουν μέσα οι παραγωγοί κολοκασιού», μας είπαν στο Παραλίμνι.
Εξαγωγές, στοργή
Ο κ. ΚΑΛΛΗΣΙΗΣκαι άλλοι παραγωγοί τόνισαν ότι δεν εννοούν ότι θα πρέπει το κράτος να τους παρέχει συνεχώς επιδόματα και βοήθειες, αλλά να σταθεί δίπλα τους, να τους βοηθήσει να μπορούν να πωλούν τα προϊόντα τους. Να εξευρεθούν αγορές, να ναυλωθούν αεροπλάνα, να στηθεί επιτέλους ένας μηχανισμός εξαγωγικού εμπορίου, να μπορέσουν να δουν μια άσπρη μέρα και να προκόψουν οι αγρότες. Να παράγουν, να πουλούν σε υποφερτές τιμές και να μπορούν να ζουν τις οικογένειες τους, χωρίς δάνεια και πουλώντας τα χωράφια τους, όπως κατάντησαν τα τελευταία χρόνια.
Κατάσταση εξαθλίωσης
ΓΙΑ να εξηγήσουν πιο παραστατικά τις θέσεις τους οι παραγωγοί, έφεραν ως παράδειγμα τη χονδρική τιμή της ντομάτας στην ΣΕΔΙΓΕΠ Παραλιμνίου που “ποκαθάριζε” μόλις 10-15 σεντ το κιλό για τον παραγωγό, φθάνει στον καταναλωτή 70 σεντ τουλάχιστο ή και περισσότερο και το κόστος παραγωγής της αυτή την περίοδο, ( πετρέλαιο, φυτοφάρμακα, μεροκάματα κ.λπ.), είναι γύρω στα 50 σεντ το κιλό.Τα κραμβιά “ποκαθάριζαν”, γύρω στα δέκα σεντ το κιλό και ήταν και αυτά, όπως και πολλά άλλα προϊόντα, κάτω από την τιμή κόστους για τον παραγωγό. Είναι γι’ αυτούς τους λόγους, μας τόνισαν οι παραγωγοί, που θα πρέπει να εξευρεθούν τρόποι για εξαγωγές, διαφορετικά σε λίγα χρόνια,«δεν θα πλάσκονται ρεσπέρηδες στον τόπο και αυτό θα είναι μια συμφορά για την κυπριακή κοινωνία, αφού παρά τα προβλήματα, η γεωργία απασχολεί ακόμα σημαντικό αριθμό εργατικού δυναμικού». Πρέπει, επίσης, ανέφεραν οι παραγωγοί, να θεσπιστεί ένας μηχανισμός που να καθορίζει κατώτατη βάση τιμών των γεωργικών προϊόντων, ανάλογα με την εποχή του χρόνου και το εκάστοτε κοστολόγιο παραγωγής, ώστε να εκλείψει το φαινόμενο της διάθεσης τους σε τιμές που ούτε κατά προσέγγιση δεν αγγίζουν τα έξοδα παραγωγής.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου