Μέσα στο άπειρο της γης ο νους πλανιέται
περπατιστός τρεχάτος, πάντοτε γοργός
εκεί που χάνεται η λύπηση και σβιέται
εκεί που τέλειωσε και αρχίζει ο δαρμός.
Σιωπηλός στ` άνεμου τα` άγριο βλέμμα
προσκυνητής και μοιρολάτρης της ζωής
δεν παρασέρνεται στου μισεμού το ρέμα
που τον τραβάει πέρα ως το άπειρο της γης.
Φερμένος και όλο πιο φτασμένος στο γκρεμό
ξαναγυρίζει νικητής και νικημένος.
Προσκυνητής και μοιρολάτρης γερασμένος
μη τάχα γνώρισε ποτέ τον λυτρωμό;
Της Μαρίας Κέντρου-Αγαθοπούλου
ΨΥΧΗ ΚΑΙ ΤΕΧΝΗ
1961
http://antres-gumnoi.blogspot.com/
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου