Η κρίση του Ελληνικού κράτους ήρθε και μάλιστα όχι μόνο οικονομικά αλλά και από ηθικής πλευράς. Δυστυχώς οι φωνές και η αγανάκτηση των πολιτών που τόσο καιρό υπέφεραν τα πάνδεινα χωρίς αποτέλεσμα, βλέποντας όμως τους έχοντες και κατέχοντες να συνεχίζουν να λυμαίνονται την εξουσία και χωρίς καμία θυσία να ζητούν παραπάνω περικοπές και θυσίες από τον κόσμο.
Πως γίνεται κάποιος που παίρνει 16 μισθούς και μάλιστα υπερπαχύς και μάλιστα να ζητούν και αναδρομικά και σε κάθε συνεδρίαση επιτροπής με το…αζημίωτο και στα 4 χρόνια να παίρνει σύνταξη και να ζητά από τον φτωχό υπήκοο 35-40 χρόνια εργασίας και 500 ευρώ σαν …υπερσύνταξη.
Τα ΜΜΕ από την πλευρά τους τόσα χρόνια, με .......
άτομα αμφιβόλου ποιότητας, παίζοντας το παντογνώστες να κατευθύνουν την κοινή γνώμη και να υπνωτίζουν τον κόσμο με τα προγράμματα πατσαβούρα μην αφήνοντας χρόνο για σκέψη. Τα δε δελτία ειδήσεων να ωρύονται για το κάθε γενόμενο άνευ σημασίας και να καλύπτουν κάθε τι με σημασία. Σε αυτήν ην πολιτική και σκοταδιστική τακτική που ζούσαμε χρόνια έφτασε και η ώρα της κρίσης. Ήρθε ο Αλογοσκούφης και άρχισε να ωρύεται ότι κλέβουμε. Έκανε την απογραφή και ενώ όλοι στην Ευρώπη λέγανε ότι είμαστε καλά, κατάγγειλε και την συγκάλυψη που μας παρείχανε οι ΜΕΓΑΛΟΙ. Τα κρυμμένα κονδύλια που δεν φαινότανε βγήκαν στην φόρα. ΟΙ Ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ακολουθούν την ίδια τακτική, μας είπαν και έχουν περισσότερα χρέη. Αλλά αυτός εκεί. Εμείς κλέβουμε έλεγε, όπως ο κλέφτης που πάει στον αστυνόμο και αυτοπαραδίνεται αλλά ο αστυνόμος του λέει δεν πειράζει έχει και χειρότερα και αυτός το βγάζει ντουντούκα. Πχ η Αμερική έχει χρέος μόνο 14 τρις. 350 δις ευρώ, αλλά κανένας δεν λέει τίποτα. Τα ΜΜΕ να διανύουν τα ιμάτια τους για την κατάντια μας και στο τέλος να φτάνουμε στην μη κάλυψη και στην πραγματική αλήθεια που είναι τα δις ευρώ που μερικοί κλέψανε από τον Ελληνικό λαό.
Δις λοιπόν ευρώ χάθηκαν σε μίζες και ακριβοπληρωμένα συστήματα από την Ελληνική οικονομία και πήγαν να ενισχύσουν Γερμανικές, Γαλλικές, Αμερικανικές και άλλες παγκόσμιες βιομηχανίες που πραγματικά κατακλέψανε την Ελληνική και φτωχή οικονομία. Και ενώ έπρεπε να διεκδικήσουμε την πληρωμή και επιστροφή των χρημάτων, εμείς πληρώναμε και τόκους στους δανειστές μας με υψηλά επιτόκια. Κανένας δεν μπήκε μέσα, όλες οι κυβερνήσεις μας, με το που ανεβαίνανε στην εξουσία, κυνηγούσαν τους καταχραστές της προηγούμενης, που αθωώνανε οι ίδιοι αμέσως μετά.
Και με αυτά τα σπουδαία ήρθε η κρίση χρέους στο απροχώρητο. Ήρθαν οι ειδήμονες του ΔΝΤ και της Ε.Ε. και αύξησαν τους φόρους, έκοψαν τους μισθούς και συντάξεις και είδαν ότι δεν είχαν έσοδα. Μα πως θα πάρεις όταν κατεβαίνουν μισθοί και συντάξεις και ανεβαίνουν τα προϊόντα; Δεν το προβλέψαμε λένε. Και βγαίνει και το καλό με τον Στρος Καν.
Ο κύριος διασώστης των φτωχών ζούσε σε χλιδάτα ξενοδοχεία πλήρωνε και…..συνουσιαζότανε με όποια θνητή του έκανε γούστο και εμείς πληρώναμε τα έξοδα του. Και ο μισθός, της Αυτού Εξοχότητας του, κάπου στα 500 ψωροχιλιάρικα ευρώ. Το ίδιο και για τους διασώστες της Τρόικας. Ο λαός άρχισε να δυσανασχετεί, μια, δύο και τώρα τον τρίτο χρόνο. Οι μειώσεις των μισθών αφορούν πάντα τους μισθωτούς και τους συνταξιούχους και τους έντιμους επιχειρηματίες. Για τους άλλους υπάρχει η….περαίωση.
Άρχισαν οι διαμαρτυρίες και αυτοί τον χαβά τους. Και άλλοι φόροι και άλλες θυσίες. Και στους πρώτους προπηλακισμούς άρχισαν να μιλάνε για κατάλυση της δημοκρατίας. Μα ποιας δημοκρατίας κύριοι; Αυτήν την έχετε καταλύσει από καιρό. Και κάτι ακόμα. Στην δημοκρατία το ανώτατο όργανο που μπορεί να την καταλύσει, είναι ο κυρίαρχος λαός.
Αυτός που ψηφίζει και δίνει την εξουσία. Όταν αυτός προδίνεται από αυτούς που ψήφισε, τότε ναι, μπορεί να γίνει αντικατάσταση και όχι μόνο των κυβερνώντων, αλλά όλων των 300 που ποτέ δεν κοίταξαν κατάματα αλλά πάντα θεωρούσαν την Ελληνική βουλή τσιφλίκι τους και προτεκτοράτο τους. Που ήταν επαγγελματίες πολιτικοί και παίρνουνε 5 συντάξεις με 4 χρόνια δουλειάς, που βάζανε τα παιδιά τους, τα εγγόνια τους και τα συμπράγκαλα τους ακόμα, για να μισθώνονται με 16 και ποιο πολλούς μισθούς.
Που όταν δεν καταφέρνανε να βγουν αρχηγοί, επειδή ο λαός δεν τους ψήφιζε, κάνανε δικό τους κόμμα για να λέγονται αρχηγοί και να λένε ότι αντιπροσωπεύουν το καινούργιο. Κάποιο οι οποίοι ποτέ δεν δούλεψαν στην ζωή τους και επειδή είχαν ένα ιστορικό όνομα χρεώσανε το κράτος και μετά κουράστηκαν και παραιτήθηκαν, κάποιοι που μάθανε να λένε μόνο «Υes sir», «λεφτά υπάρχουνε», πριν τις εκλογές, «είναι όλοι τους κοπρίτες», αλλά δεν κοιτάχτηκαν ποτέ στον καθρέφτη, κλπ. Και μετά σου λένε ότι ο λαός κατέλυσε την δημοκρατία. Δυστυχώς αν συνεχιστεί η κατάσταση αυτή υπάρχουν και χειρότερα, γιατί για όποιον δεν το κατάλαβε, υπάρχει η παροιμία. «ΟΡΓΗ ΛΑΟΥ, ΟΡΓΗ ΘΕΟΥ», με ανεξέλεγκτες συνέπειες.
Εγώ προσωπικά αισθάνομαι ρίγος και απαισιοδοξία όταν άρχισαν πολλοί να μιλούν και να υμνούν την χούντα του Παπαδόπουλου από την οργή τους. Κάτι μέχρι σήμερα αδιανόητο. Ελπίζω κάποιοι, κάποτε να καταλάβουν πριν είναι πραγματικά αργά. Δουλέψτε για τον υπερήφανο Ελληνικό λαό και όχι για την πάρτι σας και αφήστε τα μισαλλόδοξα θολά σχέδια σας, πριν είναι αργά για όλους μας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου